ТРЕЗВОН

м мн. нет 1. zəng səsləri; birdən çalınan bütün zənglərin səsi; arasıkəsilməz zəng səsi; 2. məc. gurultu, səs-küy, haray, qiyamət, mərəkə; 3. məc. dedi-qodu; ◊ задать трезвон (трезвону) кому döymək, qulaqburması vermək.

ТРЕЗВО
ТРЕЗВОНИТЬ

Значение слова в других словарях