сов. 1. batırmaq, soxmaq; уколоть руку булавкой əlinə sancaq batırmaq; 2. məc. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; уколоть самолюбие (чьё-н.) heysiyyətinə toxunmaq; 3. dan. taxmaq, sancmaq.
сов. 1. batırmaq, soxmaq; уколоть руку булавкой əlinə sancaq batırmaq; 2. məc. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; уколоть самолюбие (чьё-н.) heysiyyətinə toxunmaq; 3. dan. taxmaq, sancmaq.
1. batırmaq, soxmaq; 2. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; 3. taxmaq, sancmaq
Полностью »уколю, уколешь; уколотый; -лот, -а, -о; св. см. тж. укалывать, укалывание, укол 1) а) кого-что Вонзиться, причинив кому-л. боль (о чём-л. остром) Игла уколола палец. Ветка уколола глаз. Травинка уколо
Полностью »