УПЕРЕТЬ I
сов. dan. 1. dirəmək, dayamaq; упереть бревно в стену şalbanı divara dirəmək; 2. dikmək (gözlərini, baxışlarını).
УПЕРЕТЬ II
сов. dan. oğurlamaq, çırpışdır-’ maq; упёрли книгу kitabı çırpışdırdılar (oğurladılar).
УПЕРЕТЬ I
сов. dan. 1. dirəmək, dayamaq; упереть бревно в стену şalbanı divara dirəmək; 2. dikmək (gözlərini, baxışlarını).
УПЕРЕТЬ II
сов. dan. oğurlamaq, çırpışdır-’ maq; упёрли книгу kitabı çırpışdırdılar (oğurladılar).
упру, упрёшь; упёр, -ла, -ло; упёрший; упёртый; -пёрт, -а, -о; уперев и упёрши; св. см. тж. упирать, упор 1) а) что Прижать, придавить, приткнуть что-л. концом, краем к чему-л., создав тем опору. Упер
Полностью »