ФОН I
м 1. fon (üzərində şəkil çəkilən əsas rəng. ton); 2. fon (şəklin arxa planı); 3. məc. mühit, şərait, zəmin, əsas.
ФОН II
м xüs. səs, xırıltı (radio aparatlarında, telefonda).
ФОН I
м 1. fon (üzərində şəkil çəkilən əsas rəng. ton); 2. fon (şəklin arxa planı); 3. məc. mühit, şərait, zəmin, əsas.
ФОН II
м xüs. səs, xırıltı (radio aparatlarında, telefonda).
фон (1. са шикилдин амай рангарин нехишар вичин бинедал янавай асул ранг, мес. халичадин чIур. 2. суьретда яргъай аквадай кьулухъ пад
Полностью »I -а; м. (франц. fond) см. тж. фоновый 1) Основной цвет, тон, по которому сделан рисунок, узор и т.п. Купили ситец - на красном фоне мелкие цветочки. Вывязать белый узор на синем фоне. 2) а) Задний пл
Полностью »-а; м. (от греч. phōn'ē - звук, голос); вторая часть сложных слов. вносит зн.: звук, звучащий. Диктофон, мегафон, саксофон, телефон.
Полностью »