ХАШ

сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) металлдикай раснавай гъвечӀи, са тайин маналу шикил. \[ХаназирикӀ\]. И костюмрал Халкьдин Собранидин депутатвилин хаш алкӀурдай югъ акурай! Ф. Б. Филиал. 2) Исус (Иса) пайгьамбардин динэгьли тирди къалурдай лишан. Мад вучда кьван, кӀанивили къванни хъиткьинарда лугьуда. Абаса вичин гардандиз хаш вегьена. Гьа икӀ ам урус Абас хьана. З. Э. КУТВ-диз фена. Сад хушунин, сад хашунин пад жеда. И. Гь. Рубаияр. 3) кӀвалерин пипӀера чил храдай пепе.

* хаш чӀугун гл. хашпара динди кьин кьунин жуьре: гъил хурудин кӀанел, эрчӀи, чапла патарал ва пелел эцигиз вахчун.

ХАХУЛ
ХАШАВ

Значение слова в других словарях