ЧАЛМА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кьилел алукӀдай затӀунин (бармакдин, шуткьудин)) винелай кутӀундай лацу парчадин зул. Къаридал яргъи чӀулав парталар алай, кьилик, чӀулав жунадин чалма кутӀунавай, алгъай юкьва къуршах аваз ам кӀвач-кьил михьиз галатнавай хьиз гуж-баладал къекъвезвай. А. Ф. Бубадин веси. Абур кьведни, чпин лугьуниз килигна, МеккеМединадиз Мегьамед пайгъанбардин сурал зияратдиз фена хтайдалай инихъ «гьажияр» хьанвайбур тир. Гьавиляй абуру кьилел алай бухарадин бармакрилай агъдин лацу чалма элкъуьрдай. Я. Ш. Гьахъ квахьдач.

ЧАЛКЕЧИРВАЛ
ЧАЛПАЧУХ

Значение слова в других словарях