ШАРАБАН

сущ,.; -ди, -да; -ар, -ри, ра кӀвалин майишатдин куьлуь-шуьлуь затӀар виче эцигна тухудай ва я инсанар акьахна фидай улакь. Вичин майишатдай кӀвализ хкведайла, Уьзден аз Юсуф хандин кӀвалерин вилик чӀагай шарабан алаз акуна. С, Ярагъви ашукь Уьзден. Мирзеюсуфаз свас Къизтамам Сийид имидин шарабанда аваз гъана. С. Зи Сулейман. 2) хуьрера аялар гваз къекъуьн патал кӀарасдикай чархар кваз расдай, кьил алачир ящик хьтинди. Къе бубади вичин хтулдиз шарабан расна. Р.

ШАРАБ
ШАРАБАНЧИ

Значение слова в других словарях

ГКЧП обмо́точка пестроли́стный щебре́ц архе́йская эра бюрократи́зм завести́ тесто катапульти́рование лени́вец нара́щиваться невозмо́жный причмо́кивать просте́ть кокора чертеж fetus lanugo method photosynthesis right-to-life rightly stepson братия панцирь переесть