ШИБЛИТ

урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра итимри, багъар туна, алукӀдай кӀвачин къапар. Вири халкьди шалам-дулах ядайла, Шаирди бес алукӀдани шиблитӀар, Хуьруьнвийри са цуру нек хъвадайла. Шаирди вирт хъвадани бес, иблисар?! А. С. Шаламар ва чуьнгуьр. Зани вучда? Гадарда кӀачел алай шиблитӀар, Уь - гьарфунив зил кьуна. Яда гьихьтин туьтуьтӀар! И. Гь. Чарчел ахвар. КӀвачел алай шиблит – калуш Ваз алукӀиз четин яни? К.. 1989. 27.Ӏ.

ШЕШЕЛ
ШИВ