ЭКИСУН

(-из, -на, экис) f. dirəmək, söykəmək; yerə qoymaq, ağırlıq vermək; балкӀанди хер алай кӀвач экисзавач at yaralı ayağını yerə qoymur; кӀекӀец экисиз-экисиз фена əl ağacına söykənə-söykənə getdi; * кӀвачер экисун a) ayaq tutmaq, təzə-təzə yeriməyə başlamaq (körpə haqqında); b) ayağı yer tutmaq, gəzə bilmək, yeriməyə iqtidarı olmaq; c) məc. ayaq dirəmək, inad etmək, israr etmək, tərslik etmək; хьар экисун bax хьар.