ЭЛЯЧӀУН

гл.; -да. -на; -из, -зава; -0, -ин, -рай, -мир; элячӀ авун, элячӀ тавун, элячӀ тахвун, элячӀ хъийимир 1) вуж квелай са куьн ятӀани винел паталай камар яна фин. ЭлячӀна физ жедай мумкин авачир. З. Э. Муькъвел гелер. 2) квел са месэладилай маса месэладал фин. Сулейманаз тийижир фарс чӀалакай акьван рахадалди, абуру шаирдиз лап тӀимил хьайитӀани чидай урус чӀалаз фикир ганайтӀа, дуьз жедай, амма Сулейманакай кхьидайбур идаз бегьем фикир тагана элячӀзава... М. М. Гь. СтӀал Сулеймана азербайжан чӀалал туькӀуьрай шиирар. - Шур вири, товарищ Шахмарданов, партиядин цӀарцӀелай элячӀун я. Зун коммунист я, за авайвал лугьузва. А. А. Лезгияр. ☼ 1960 - йисаралди элячӀ ва элячӀа ( кил.: М. Г. ЛЧЮС, 1955), 1964 - йисуз элячӀа ( кил.: М. М. Г., Р. И. Г., У. А. М. ЛЧЮС, 1964), 1989 - йисалай инихъ элячӀ ( кил.: М. М. Г., Р. И. Г., У. А. М. ЛЧЮС, 1989, 2001) норма яз кьабулнава.

ЭЛЯСУН
ЭМАЛЬ

Значение слова в других словарях