ÜTMƏK

f. Qızğın dəmirlə və ya oda tutaraq üzdən yandırmaq, qarsalamaq, oda vermək (tükü, qabığı və s.-ni). Kəsilmiş toyuğu ütmək.
– Ev sahibi burada cavan şiv zirinc ağacından qırıb gətirər, ocaqda ütüb çəkiclə döyər, özü üçün lopa düzəldərdi. S.Rəhimov.

// Yolmaq.

Etimologiya

  • ÜTMƏK Qədim mənası “гладить” deməkdir. “Od”, “isti” anlamı ilə bağlıdır. Ütü ondan düzəlmiş ismdir. (Bəşir Əhmədov
ÜTMƏ
ÜTÜ

Digər lüğətlərdə

выклёпывание дохлестну́ть испуска́ть ма́лка мелколи́стный ненави́стнический отодви́нуть оттёсывать пу́говник соо́бщница шине́лишка вслед за гори́ллий кто́-то облома́ть дело пе́пси-ко́ла су́кровица фо́ска щебни́стый байруда ace anatomically broad-faced strait waistcoat электричка