ŞULUQÇU

sif. və is.
1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq.

– [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur. S.Rəhimov.

2. Dələduz, qalmaqalçı, araya şuluqluqsalan. Şuluqçu adam.

ŞULUQÇU 1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M
ŞULUQÇU davaçı — qovğaçı — qalmağalçı
ŞULUQÇU dəcəl — nadinc — şeytan — dələduz

Digər lüğətlərdə

ŞULUQÇU

прил., сущ. шулугъчи (1. шулугъдай, надинж, жадал (мес. аял); 2. женжел, къал квай, арада къал (шулугъ) ттвадай, хулиган)
Tam oxu »
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti
şuluqçu

sif. polisson m, - ne f, espiègle m, f
Tam oxu »
Azərbaycanca-fransızca lüğət
ŞULUQÇU

s. 1. playful, frolicsome; (uşaq haqqında) naughty; 2. rowdy, ruffian
Tam oxu »
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət
ŞULUQÇU

1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
ŞULUQÇU

davaçı — qovğaçı — qalmağalçı
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
ŞULUQÇU

dəcəl — nadinc — şeytan — dələduz
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
ŞULUQÇU

I сущ. 1. шалун, шалунья; озорник, озорница; проказник, проказница 2. баламут, баламутка (человек, вызывающий беспокойство, волнение среди кого-л
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
ŞULUQÇU

1. шалун, озорник, проказник, бедокур; 2. буян;
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
şuluqçu

şuluqçu
Tam oxu »
Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti