ÇAĞ I is. Vaxt, müddət. Vurun, vurun alçağı; Keçmiş verginin çağı (M.Müşfiq).
ÇAĞ II sif. Kefi yaxşı olan, əhvali-ruhiyyəsi saz olan. Sən eylərsən damağımı çağ, gəlin! (M.P.Vaqif).
ÇAĞ III sif. Gözəl, qəşəng. Ağ, çağ qıçı Allah yaradıb, bəndəsi görsün (M.Ə.Möcüz).
is. Vaxt, zaman. Bu çağacan harada qalmısan? Nə çağacan səni gözləyək? – Günbatan çağı Kürün üstünü bürüyən duman ətəyini sallayaraq, asta-asta ətrafa
Полностью »sif. 1. Sağlam, saz, hələ əldən düşməmiş. Çox da qocalmışam, hələ ki, çağam; Bir az namus, qeyrət, ar sinəmdə var
Полностью »1 сущ. пора, время: 1) отрезок, промежуток в последовательной смене часов, дней, лет и т.п., в который что-л
Полностью »I. i. time; səhər ~ı in the morning; axşam ~ı in the afternoon; o ~dan bəri since then; Getmək çağıdır It’s time to go II
Полностью »прил. 1. чагъ, сагълам, саз, ччандик цӀвегь квай; çağ olmaq чагъ хьун, сагълам хьун, саз хьун; 2. кефи къумбар, кефи куьк, дертсуз, гъамсуз; // рах
Полностью »сущ. чӀав, бере, вахт, заман; bu çağacan harada idin? вун и чӀавалди гьина авай?; ** oğlan çağı (çağında) са куьнин лап къизгъин чӀав (чӀавуз); yayın
Полностью »I (İsmayıllı) əzik (meyvə). – Çağ almaları bana çıxarmo:n II (Xanlar) barmaqdakı buğumların arası. – Üyün arası çağ addaney
Полностью »I ÇAĞ Kölgədə keçmişdir uşaqlıq çağım (S.Rüstəm); DÖVRAN Xoşbəxt bir dövranın övladıyıq biz (Ə.Cəmil); SAAT [Cavadın] dərələrdən quzuqulağı yığıb yedi
Полностью »ÇAĞ – XƏSTƏ O zaman isə Rüstəmin çağ vaxtı idi (M.İbrahimov); Anam xəstədir, müsyö, vəziyyəti çox ağırdır (S
Полностью »Əski türkcədir, müxtəlif mənaları vardır. 1-zaman, vaxt; 2- dövr, dövran; 3- su səsi, şırıltı.
Полностью »
