БЕГЬЕМВАЛ

сущ.; -или, -иле 1) бегьем гьал. Гьар са карда бегьемвал хъсан я. Р. 2) куьч. акьуллувал, вири патарихъай чирвал авай гьал. А гъвечӀи рушан бегъемвили зун гьамиша мягътелардай. Р. Антоним: бегьемсузвал.

БЕГЬЕМАРУН
БЕГЬЕМВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях