ВИНТОВКА

( ВИНТУФКА рах., куьгь. ) урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гуьлле ядай яракь. Адан къуьне кьве патахъ вегьена патрондашар, гъиле карабин, винтовка ава. 3. Э. Куьгьне кавхаяр пӀуртӀ. ЦӀехуьлрикай са винтуфка ягъайтӀа, абур инал рикӀ пад хьана ярх жезва. Гь. Къ. Четин бахт.

ВИНТ
ВИНТОВКА

Значение слова в других словарях