ИДИОМ м, ИДИОМА ж
dilç. idiom (bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi, məs.: rusca “баклуши бить” və yaxud azərbaycanca “gözünün odunu almaq”).
ИДИОМ м, ИДИОМА ж
dilç. idiom (bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi, məs.: rusca “баклуши бить” və yaxud azərbaycanca “gözünün odunu almaq”).
-ы; ж. (греч. idiōma - своеобразное выражение от idios - особый, отдельный); лингв. см. тж. идиоматический, идиоматичный Устойчивое словосочетание, оборот речи, выражение, значение которого не складыв
Tam oxu »