КУЬЧЕ

(-ди, -да, -яр) 1. küçə; 2. dan. bayır, çöl; куьчеда – верч, кӀвале – кӀек. Ata. sözü evdə xoruz olur, bayırda toyuq; * куьчеда гьатун a) küçə həyatı keçirmək, avaralanmaq, heç bir işlə məşğul olmamaq; b) küçəbəküçə (evbəev) gəzmək (bir şeydən ötrü); c) yolunu azmaq, sapmaq, pis yola düşmək; куьчедин гаф(ар) küçə sözü, ədəbsiz söz (lər), söyüş.