КЪЕРЕХУН

гл.. ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, мир; къерех авун, къерех тавун, къерех тахвун, къерех хъийимир 1) азад авун (кӀвалахдикай), алудун (кӀвалахдилай). Са кар за квез хълагьин, а яцӀудан фендигарвилерикай хабар хьана, ам, советрин кӀвалахдикай къерехна, гадарна. Къ. М. Душмандин тум. 2) алакъаяр амукь тавун, тун тавун. Цазни акьадай шей я, ада тӀарда, гъуьлягъдивай шуьрбет жигъидач», - лугьуз гзафбуру зун къерехзава. Н. М. Къизилдин хтар.

КЪЕРЕХДИН
КЪЕРКЪЕТӀ

Digər lüğətlərdə