КЬЕНВАЙ

f.sif. 1. ölmüş, ölü, cansız; кьенвай верч ölü toyuq; 2. məc. ölüvay, əlindən iş gəlməyən, atil, bacarıqsız, key; * кьенвай чӀалар dilç. ölü dillər.
КЬЕНВАЙ
КЬЕНВАЙ

Значение слова в других словарях