ПАХТА

куьгь., ист., сущ.; - ди. - да; - яр, - йри, - йра са хуьряй маса хуьруьз фин патал гудай налог.

* пахта ягъун куьгь., ист., гл. 1) 18-19 виш йисара ахцегьвийриз Ахтыпара обществодик акатзавай хуьрериз ша лугьунин теклиф авачизни фидай ихтияр. Ахцегьриз гьакӀ пахта ядай ихтиярни авай. Им акӀ лагьай чӀал тир хьи, Ахцегьвийриз чпин обществодик акатзавай хуьрериз эвер тавур мугьманар яз фидай ихтияр авай. К, 1990, 23. XӀӀ. 2) т-6 чуьнуьхун. Пакамахъ заз гъвечӀи кьавахдикай керекулдин леш куьрснаваз акуна. Абур са шумуд и таран кӀаникни баят хьанва. Хабар кьун герек авач. Зун гъавурда акьуна. Абур билбилрин мукариз пахта ягъиз: какаяр, ахпа шарагар акъудиз атана. Инсанри къачагърив чпин пай агакьарна. Къ. М. Лезги къавахар.

ПАХМИЛ
ПАХТАЧИ

Значение слова в других словарях