сов. 1. altdan çürümək, dibindən çürümək, kökündən çürümək; 2. üzdən çürümək, bir az çürümək; 3. məc. əsası çürümək, kökü çürümək.
сов. 1. altdan çürümək, dibindən çürümək, kökündən çürümək; 2. üzdən çürümək, bir az çürümək; 3. məc. əsası çürümək, kökü çürümək.
-гниёт; подгнил, -ла, -ло; св. см. тж. подгнивать 1) Сгнить с боков у основания. Столб, забор, дом подгнил. Дерево подгнило. 2) Прийти в упадок, поддаться разложению. Подгнила административная система
Tam oxu »