сов. 1. çatırdamaq; 2. çatlamaq, sınmaq; 3. məc. iflasa uğramaq, puça çıxmaq, alt-üst olmaq; 4. dan. ilişdirmək, bərk vurmaq, bərk çəkmək; ◊ хоть тресни çatlasan da, partlasan da; треснуть со смеху gülməkdən qəşş eləmək; треснуть со злости acığından partlamaq.
-ну, -нешь; треснувший; св. см. тж. трескать 1) только 3 л. Образовать, дать трещину (трещины), раскалываясь, разламываясь, разрываясь. Стакан треснул. Обои треснули. Треснула кожа на губах. Швы тресн
Полностью »1. хъиткьинун; пад хьун. 2. разг. сад вигьин; ягъун; гьалчун; треснуть кулаком по столу столдал кIевиз гъуд гьалчун
Полностью »1. çatırdamaq, çatlamaq, sınmaq; 2. iflasa uğramaq; 3. ilişdirmək, bərk vurmaq, bərk çəkmək
Полностью »