ЦАВ

(-у, -а, -ар) 1. göy, səma, asiman; цавун göy (səma) -i [-ı]; цавун ранг səma rəngi, göy (mavi) rəng; 2. hava, ənginlik, fəza; * ирид цавар göyün yeddi qatı (mərtəbəsi), çox yüksək, çox hündür; михьи (алахьай) цав aydın səma; цав кӀурув ягъун a) soncuq atmaq, tərslik eləmək; etiraz etmək, narazılıq göstərmək; b) lovğalıq etmək, özünü öymək, yekə yerdən danışmaq; c) şıllaq atmaq, qızışmaq, həyasızlaşmaq, azğınlaşmaq, qudurmaq; цав такур дана məc. məhdud, dünyagörüşü dar (adam); цавай аватуй сиве гьатуй. Ata. sözü allahdan buyruq, ağzıma quyruq; цавай аватун məc. göydən düşmək (təsadüfi olaraq əldə edilən şey haqqında); цавай фин məc. a) uçmaq, çox sürətlə getmək, çaparaq getmək; b) qanadlanıb uçmaq, sevincindən yerə-göyə sığmamaq; цавай цӀай авахьун (къун) göydən od yağmaq, çox isti olmaq, dözülməz dərəcədə qızmaq (hava haqqında); цавамаз кьун göydə qapmaq (almaq), macal vermədən qapmaq; цаварай рахун bax рахун; цавариз акъатун qəzəblənmək, hirslənmək, qızmaq, özündən çıxmaq; цавариз акъудун göylərə çıxartmaq, həddən artıq tərifləmək, şişirtmək; цавуз акъатун a) səksənmək, diksinmək; hürkmək, qorxmaq; b) göyə çəkilmək, hündürdə uçmaq, cövlan etmək; c) məc. qıt olmaq, tapılmamaq, ələ düşməmək; ç) məc. buğlanıb havaya uçmaq, yox olmaq, yoxa çıxmaq, hədər getmək; цавуз хкажун göyə qaldırmaq, yuxarı qaldırmaq; цавун тагъ göy qübbəsi (göyün görünən hissəsi).