ЭДЕБИЯТ

араб, сущ,; -ди, -да; -ар, -ри, -ра шиирралди ва прозадалди кхьенвай эсерар, санлай, шиирринни прозадин эсерар медениятдин хел яз. Тарихни эдебият - стхаяр я, сада - лагь лугьуда, муькуьда - лугьуда. Тарихди чирда, эдебиятди чирвилер виридаз пайда. Вичин шарихдикай хабар авачирди мамунихъ галай аял хьиз я. А. Р. Чинебан савкьват. Синоним: литература.

* эдебиятдин няни ц!., сущ. литературадикай, тайин шаирдикай суьгьбет ийидай серенжем. 1976 - йисуз адан [Лезги Наметан. - А. Г.] регьбервилик кваз КцӀара эдебиятдин нянияр кьиле тухванай. С. К. Лезги Нямет.

ЭДЕБ
ЭДЕБЛУ

Значение слова в других словарях