1. Təhər, hal, vəziyyət, keyfiyyət.
Zülf bir yana düşər, gərdən bir yana; Özün bilməz, bir özgə babət olur.
2. Adətən yerlik və çıxışlıq halında – …cəhətdən, …barədə.
Bəlkə öz-özünə düşünə ki, bu iş hər babətdən pis işdir.
Həm bu babətdə də biz məzuruq; Çünki biz tərbiyəyə məmuruq.
[Məşədi:] Azdır, qiymət babətdən çox az verdin, bəy!