LÉKSİKA

[ yun. ] Hər hansı bir dildə və ya dialektdə işlədilən sözlərin məcmusu. Azərbaycan dilinin leksikası.
// Hər hansı bir yazıçının əsərinin lüğət tərkibi. Füzulinin leksikası. Vaqifin leksikası. M.F.Axundzadənin leksikası.

Синонимы

  • LEKSİKA LEKSİKA. (dilç.), LEKSİKON, LÜĞƏT EHTİYATI, LÜĞƏT TƏRKİBİ, LÜĞƏT, SÖZ EHTİYATI
LEKSİK
LEKSİKÓQRAF
OBASTAN VİKİ
Leksika
Leksika (q.yun. τὸ λεξικός) – Sözün Lüğət Tərkibini öyrənir. Dilin əsas vahidlərindən biri sözdür. Dildəki sözlərin hamısı birlikdə dilin leksikasını, yəni lüğət tərkibini təşkil edir. Leksika yunan sözüdür: lexikos – lüğət, loqos – təlim deməkdir. Leksikanı öyrənən dilçilik bölməsi leksikologiya adlanır. Leksikologiyada sözlərin mahiyyəti, onların formaca və məzmunca əmələ gətirdiyi qruplar, sözlərin mənşəyi və işlənmə dairəsi öyrənilir. Dilimizdəki sözlərin çoxunun həm leksik, həm də qrammatik mənası vardır. Sözün birbaşa ifadə etdiyi mənaya onun leksik mənası deyilir. Başqa sözlə desək, sözün leksik mənası onun məzmununu bildirməsi, hər hansı bir anlayışı ifadə etməsidir.

Значение слова в других словарях

добреда́ть интрузи́в казнокра́д мото́рщик побасёнка подсева́ние разнима́ться снегопогру́зчик сократи́ть солипси́зм стоя́лица ушмыгну́ть флане́ль экзальти́рованность горчи́чный заду́мать подта́лкивание распева́ть раста́чивать решетить тётенька arboreta experiential G переглядеть