TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Значение слова в других словарях

ве́чность вы́клинить мусоропрово́д переста́рок пра́здничный сиплова́тый скла́дство теле́жка ура́ртский вы́варка звукоизоляцио́нный землеустро́йство по-пи́саному по-швейца́рски привора́живаться возле карниз тавлинка хибина density homotype ingratitude metathesis self-scrutiny иероглиф