1. Güclə sığışdırmaq, yerləşdirmək; soxmaq, dürtmək.
Serdyuk… əsgini [Təvəkkülün] ağzına tıxadı…
// Dəliyi, deşiyi, bir şeyin aralarını əsgi və s. şeylə tutmaq, qapamaq.
[Niyaz] bir gün səhərdən-axşama kimi tövlə qapısının bütün işıq gələn yerlərinə köhnə və cır-cındır tıxadı.
2. Yolunu kəsmək, qapamaq.
[Şamilin] nəfəsini ağır bir şey tıxamış, gözləri dumanlanmışdı.
◊ Qulağına pambıq tıxamaq – bax qulaq.