afət bax fəlakət
is. [ər.] 1. Bəla, fəlakət, bədbəxtlik, müsibət, ziyan, zərər. [Şah:] Pədərsuxtə, kəvakibin afətindən məni qorxudarsan və əlacını gizlərsən? M
Полностью »I сущ. 1. насчастье, бедствие 2. губительница сердец (красавица) II прил. шустрый, бойкий, ловкий, подвижный
Полностью »сущ. [ər.] 1. бала, мусибат, завал, зиян, зарар, бедбахтвал; 2. пер. шаир. лугьуз тежер кьван иер, гуьрчег тават (руш, дишегьли); 3
Полностью »is. 1) détresse f ; désastre m ; malheur m ; calamité f ; 2) beauté f, une très belle femme ; bourreau m de coeurs ; 3) vi//f, -ve ; dégourdi,-e ; adr
Полностью »AFƏT I is. [ ər. ] Bəla, fəlakət, ziyan. Elə bil Gülüstana afət bürküsü çökmüşdü (Dastanlar). AFƏT II is
Полностью »