AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Digər lüğətlərdə

анаэро́бы волхвова́ть лосось окле́ивание самое́ды сыть галлома́ния ки́ллер конопля́нка малоду́шный на живу́ю нитку поскупи́ться таранта́сный бомбаст халупа American plane tree electric shaver gasman Hannibal sharp-fanged sky-borne twang брюхоногие кстати напутственный