AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Значение слова в других словарях

бульдо́зер в виду́ закро́йщица заштормова́ть моногами́ческий разо́р сумасбро́д шелупо́нь диаба́з мя́та полукомбинезо́н сиде́ньице кляуза сарана adman algebraic check mark his matrix sentence paganize pan fish textualist изрешечивать раскидываться садово-парковый