ALAF
сущ. алаф (гьайванриз гудай ем, векь, агъалар, нагъвар, самар ва мсб.); // алафрин (мес. муьхц).
I. i. fodder, feeding-stuffs; alaf tədarük etmək to lay in a supply of fodder II. s. fodder, forage; alaf otları fodder grass; alaf bazası forage rese
Tam oxu »I сущ. разг. 1. корм для скота. Alaf tədarükü заготовка кормов 2. фураж (растительный корм для скота, лошадей)
Tam oxu »is. 1) herbe f fourragère ; fourrage m ; mangeaille f ; 2): ~ otları herbes f pl folles
Tam oxu »is. Heyvan yemi (ot, saman, küləş və s.). Atlara alaf vermək. Alaf tədarükü. Alaf anbarı. Heyvanları qış üçün alafla təmin etmək
Tam oxu »