Sözün birinci hissəsi bizimkidir, alaq kəlməsi ilə bağlıdır, keş farsca “çəkən” deməkdir. Toxanın bir növünə “alakeş” deyirlər. Ala (alaq) sözü almaq (məhv etmək, qoparıb atmaq) feilindən törəmişdir, isimdir, əsli alaq olub, sonra q samiti ixtisara düşüb.