vt (Fahne) endirmək
vt qələbə çalmaq, qa-lib gəlmək
vi diz çökmək
vi (Frau) doğmaq, mit e-m Mädchen ~ qız doğmaq
die; -, -¨e doğma, doğuş, doğum
die; -, -n 1. məğlubiyyət, basılma; uduzma; süqut; e-e ~ erleiden basılmaq, məğlub olmaq, məğlubiyyətə uğramaq; 2
pl. Niderland(iya), Holland(iya)
vt (Fahnen usw.) endirmək, salmaq; vr sich ~ 1. (sich setzen) oturmaq; 2. (als Arzt usw.) yerləşmək; 3
die; -, -en 1. sakin olma, çökmə, yerləşmə; qonma; 2. (Filiale) şöbə, filial
adj. hollandiyalı, niderlandiyalı
vt 1. yerə qoymaq; nəyisə öz üzərindən atmaq; 2. (Amt) istefaya çıxmaq, vəzifədən əl götürmək; 3. (Waffen) silahları yerə qoymaq; 4
die; -, -en yerə qoyma; istefaya çıxma
vt 1. (töten) öldürmək, qırmaq; 2. alçaltmaq; qədrini bilməmək, qiymət verməmək
vt öldürmək, qırmaq, qılıncdan keçirmək
vt xarab etmək, yıxmaq, sökmək
vt qalib gəlmək, kimdənsə udmaq
der; -(e)s, -¨e 1. yağmur, yağıntı; 2. Chem. xılt, torta; 3. (Boxen) nakovt və ya nakdavn etmək; 4. fig
vt 1. vurub salmaq, vurub yıxmaq; çırpmaq; 2. (Aufstand) yatır(t)maq, boğmaq; 3. (Strafverfahren) dayandırmaq; 4
die; -, -n yağmur miqdarı, yağıntı miqdarı
adj. bol yağmurlu, yağışlı, yağıntılı
die; - yatır(t)ma, yatırılma, boğulma, qarşısının alınması
vt yerə vurmaq; fig. sarsıtmaq
adj. sarsıdıcı
vt yazmaq, qeyd etmək
s. niederbrüllen
die; -, -en 1. yazı; 2.(Aufzeichnung) qeyd, qeyd etmə
vt qoymaq; vr sich ~ (D/ A) ayaqlarını yığıb oturmaq, domuşmaq, oturmaq
vt bıçaqlamaq
vt (Antrag usw.) çox dartışmadan sonra səs çoxluğu ilə rədd etmək, qəbul etməmək
vt yerə sərmək; j-n ~ kimisə vurub yerə sərmək
die; -alçaqlıq, əclaflıq, rəzillik, rəzalət, qəbahət, xəbislik
adj. alçaq, əclaf, rəzil, xəbis, xain
vt 1. ayaq altında əzmək; 2. (Schuhe) köhnəltmək
die; -, -en ovalıq; düzlük, alçaq yer
vt 1. atmaq, yerə atmaq; 2. (Revolte) yatır(t)maq, tar-mar etmək; vr sich vor j-m ~ bir kəsin önündə (qabağında) yerə döşənmək (yerə sərilmək), qabağı
adj. məlahətli, istəməli; fig. dadlı, duzlu; xoşsifət; ~es Kind duzlu uşaq
der; -s, -¨ qaraquş (dırnaq mayası)
adj. 1. alçaq; 2. (Preis) aşağı; 3. (gemein, ehrlos) alçaq, əclaf, həqir; du ehrloser Mensch! alçağın biri alçaq!; ~ halten aşağı saxlamaq
die; - alçaqlıq
adv. heç, heç bir zaman, heç vaxt, əbəda, əbədən, əsla, əslən, hərgiz
pron. heç kəs, heç kim; er hat ~en gesehen o heç kəsi (heç kimi) görməyib; ~ anders als wir bizdən başqa heç kəs
das; -(e)s iki sərhəd arasında olan ərazi, bitərəf zona
die; -, -n böyrək
das; -s, - böyrək ləyənciyi
die; -, -en böyrək ağrısı
adj. böyrək xəstəsi
der; -s, -e böyrək daşı
vi narın yağmaq, çisələmək
vt asqırmaq
der; -(e)s jur. intifa haqqı, özgənin mülkündən istifadə etmə haqqı