AMİRANƏ

zərfsif. [ ər. amir və fars. …anə] Əmr edərcəsinə, hökm edərcəsinə.
Mən istərəm çıxarmağa könlümdən eşqini; Qılmaq itaət əmrimə, pək amiranədir. M.Hadi.
Fəhlələr uşağın bu amiranə sözündən gülümsəyərək, bir-birinin üzünə baxdı(lar). A.Şaiq.
Bəy ona amiranə ifadə ilə tapşırdı: – Yoldaşlar məclisi sənə həvalə edirlər. Mir Cəlal.

AMİR
AMİRLİK

Digər lüğətlərdə

корча́га поды́грывать проковы́риваться раскритико́вывать ясноо́кая дерни́на ла́яться мари́йский наду́льник пятиуго́льный спри́нтерский сто́пор ферри́т гарип рей bandoleer beneaped hard rays panaritium thalloid Yamal обесплодить одухотворить оказать сниматься