ANTİNÓMİYA

[ yun. antinomia] fəls. Mühakimənin gedişində bir-birinə zidd, lakin eyni dərəcədə əsaslandırılmış hökmün meydana gəlməsi. Semantik antinomiyalar. Antinomiya anlayışı antik dövrdə meydana gəlmişdir.
ANTİ́K
ANTİSEMİ́T
OBASTAN VİKİ
Antinomiya
Antinomiya (alm. Antinomie‎; fr. Antinomie; ing. Antinomy;yun. Antinomia; q.türk tesavi-i nakizeyn; türk. çatışkı;ərəb. اَلؼ ذثاو‎) – iki qanun və ya qayda arasındakı təzad, qanunların, qaydaların, prinsiplərin bir-birinə tərs düşməsi. Yunan mənşəli kəlimədir. Kainatda 4 növ antinomiya var idi: Kainat və qalaktika zaman baxımından əbədi deyil, antitez – əbədidir. Hər şeyin özlüyündən ibarət olduğu son, saf hissələr mövcuddur, antitez – yoxdur.

Значение слова в других словарях

балагу́рство вайна́хи великокня́жий вири́роваться пайко́вый ро́зговины рябова́тый типча́к шаба́шник ю́нкерствовать де́ка кто́-либо тени́стость обабок gold-fever hurley offhanded psychomotor tikkie ботики головешка замучить окрестить оскопить эластичность