1. Bir-birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi.
– Aralanır buludlar, təravətlənir otlar.
Sədrəddin bəydən aralanandan sonra, indi iki gün idi ki, muzdur Məşədi Əsgər öz arvad və uşağı ilə rahatlanırdı.
// Bir qədər kənara, yana çəkilib yol açmaq.
Adamlar aralanıb Tükəzbana yol verdilər…
// Uzaqlaşmaq.
Ayrı düşmüş vətənindən, elindən; Həmdərdindən aralanmış könlümü.
Kənddən bir qədər aralananda, … səhər havası ilə nəfəs alanda özünü dünyanın ən bəxtiyar adamı sayırsan.
2. bax ayrılmaq 2-ci mənada.
Xanpəri keçmiş xatirəsindən çətinliklə aralandı.
3. Çatlamaq, aralar əmələ gəlmək. Zəlzələdən evin divarları aralandı.
// Qopmaq. Çəkmənin altı aralanmışdır.
4. Bir az açılmaq, yarıaçıq hala gəlmək.
Qadınların çarşabları aralandıqda onların nəzmiyyə libası geydikləri görünürdü.
Vahid Nayıbovun ev qapısı həmişəki sakitliyi ilə aralandı və örtüldü.
5. məch. Başqası tərəfindən ayrılmaq.
Puldan bir qədər aralanıb topa ilə əlahiddə qoyulmuşdu.