AVAM
[ər.] 1. прил. авам, кӀел тавур, чирвилер авачир; avam adam авам кас; // рикӀ ахъа, дуьзена; 2. сущ. авам, авамди, буьндуьгуьр.
sif. [ər.] Oxumamış, savadsız. Avam adam. – Naçalnik Qurbanəli bəyə cavab verdi ki, Kərbəlayı Qasım qanmır, avamdı
Полностью »I сущ. невежда, неуч II прил. неграмотный, непросвещённый, необразованный, невежественный, темный. Avam adam неграмотный человек, avam camaat невежест
Полностью »1. невежда, простак, неуч, темный человек; 2. невежественный, простой; 3. неграмотный;
Полностью »I. i. simpleton, nitwit, ignoramus; simpleton, uneducated man*; ~ olmaq to be* ignorant / uneducated II
Полностью »AVAM (geridə qalmış, oxumamış, savadsız adam) [Məmməd ağa:] Avam da var, avam da. Amma bunlar kimi avam men görməmişəm (N
Полностью »is. 1) ignorant m,-e f ; ignare m, f ; illétrté m, -e f ; 2) naï||f -ve adj ; simple adj
Полностью »AVAM – MƏDƏNİ Görürəm ki, mədəni adamsınız (İ.Fərzəliyev); Naçalnik Qurbanəli bəyə cavab verdi ki, Kərbəlayı Qasım qanmır, avamdır (C
Полностью »