Lüğətlərdə axtarış.

Axtarışın nəticələri

OBASTAN VİKİ
Avqust antipartiya bloku
Avqust bloku (rus. Августовский блок) — Rusiya SDFP-nin Praqa şəhərində keçirilən VI konfransından sonra özünü Kommunist Partiyasına qarşı qoyan antipartiya qrup və cərəyanlarının (trotskiçi, təsviyəçi və bundçuların) ittifaqı. 1912-ci ilin avqustunda Vyanada Lev Trotskinin təşəbbüsü ilə təşkil edilmişdi. Orqanı "Lüç" qəzeti idi. Trotski ittifaqın fəaliyyətini bolşeviklərlə menşevikləri "birləşdirmək" və "barışdırmaq" olduğunu bildirmiş, lakin Vladimir Lenin hakimiyyətinə görə, o, protelariatın gizli inqilabi partiyasını ləğv etməyə çalışan menşevik-təsviyəçiləri müdafiə edirdi. Lenin əvvəllər bildirmişdir ki, Trotski açıq təsviyəçilərdən daha "alçaq və zərərlidir", çünki o, "fəhlələri aldadaraq, özünü elə göstərir ki, fraksiyalara qoşulmuş, həqiqətdə isə menşevik-təsviyəçiləri müdafiə edir". Ona görə, "Avqust bloku"nun əsas məqsədi fəhlələri inqilabdan uzaqlaşdırmaq, bolşevik partiyası və onun leninçi mərkəzi komitəsinə qarşı mübarizə aparmaqdan ibarət idi. Azərbaycan Sovet Ensiklopediyasında bildirilir ki, inqilabi fəhlə hərəkatının daha da yüksəlməsi, partiyanın möhkəmləndirilməsi sahəsində aparılan gərgin iş, trotskiçilərin prinsipsizliyinin bolşeviklər tərəfindən ifşa olunması "Avqust bloku"nun süqutunu sürətləndirirdi. Blok 1913–1914-cü ildə dağıdılmışdır. == Əlavə ədəbiyyat == Kitablar Avqust bloku // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] (3-е изд.).
Antipatiya
Antipatiya (q.yun. ἀντιπάθεια, ἀντι- "qarşı" və πάθος - "hiss, ehtiras, cazibə") — düşmənçilik, bəyənməmək və ya ikrah hissi, kimisə və ya nəyisə rədd etməyə emosional münasibət. Simpatiyanın əksidir. Antipatiya, simpatiya kimi, əsasən şüursuz bir hissdir və şüuraltı qərarla müəyyən edilir, lakin eyni zamanda qəbul edilmiş inanc sistemi tərəfindən qınanan insanlara, canlılara və ya müəyyən bir cəmiyyətdəki hadisələrə münasibətdə əxlaqi qiymətləndirmə nəticəsində tamamilə şüurlu şəkildə yarana bilər. Antipatiya şəxsi və ya irsi təcrübə ilə qazanılan və ya tərbiyə ilə aşılanan zərərlilik, təhlükə, çirkinlik, antipatiya obyektinin alçaqlığı ideyasından qaynaqlanır. Bu hiss fərdin sinir sisteminin xüsusi həyəcanlılığına da əsaslana bilər. İnsanların və heyvanların müəyyən obyektlərə qarşı irsi və ya qazanılmış antipatiyası çox vaxt instinktiv və ya reflektor xarakter daşıyır və bəzi müəlliflərə görə fərdin, bioloji növün, qrupun və ya etnik qrupun özünü qorumaq vəzifəsi ilə əlaqələndirilir. Sosiologiya və psixologiyada antipatiya simpatiya kimi şəxsiyyətlərarası və qruplararası münasibətlərin motivasion tənzimləyicilərindən biri kimi çıxış edir. Eyni zamanda, bəyənmə və bəyənməmə hissləri daha çox və ya daha az müstəqil və ya hətta bir-birini tamamlayan ola bilər, yəni təbii olaraq başqa bir insana qarşı emosional münasibətdə birləşə bilər (bir qütbün şiddəti, əksin eyni vaxtda ifadəsi) .