I
сущ. гуманист:
1. представитель гуманизма. İntibah dövrünün humanistləri гуманисты эпохи Возрождения
2. человек, проникнутый идеями гуманизма (во 2 знач. )
II
прил.
1. гуманистический. Humanist ideyalar гуманистические идеи, insanlara humanist münəsibət гуманистическое отношение к людям
2. гуманный:
1) человеколюбивый, человечный. Humanist adam гуманный человек
2) проникнутый любовью к человеку, уважением к человеческой личности; основанный на принципах гуманизма; гуманистический. Humanist niyyətlərlə из гуманных соображений, insanlara humanist münəsibət гуманистическое отношение к людям; humanist rəftar kimlə гуманная обращение с кем ; humanist peşə гуманная профессия (обычно о профессии врача); humanist olmaq: 1. быть гуманным; 2. быть гуманистом
Humanist psixologiya
Humanist psixologiya— Psixoanalitik istiqamət şəxsiyyətin motivasiyası və strukturunu öyrənməklə psixologiyada mühüm yenilikləri, kəşfləri meydana çıxardı. Lakin psixoanaliz şəxsiyyətin bir sıra keyfiyyətlərinin məqsədyönlü şəkildə inkişafının mümkünlüyünü inkar edirdi. Bundan başqa, psixoloqlar psixoanalitiklərin şəxsiyyətin inkişafının uşaqlıq dövründə başa çatması ilə razılaşmır, hesab edirdilər ki, şəxsiyyət həyatı boyu inkişaf edir.
== Humanist psixologiyanın yaranması və inkişafı ==
Humanist psixologiya ötən əsrin 40-cı illərində ekzistensialit fəlsəfi məktəbin əsasında ABŞ-da yarandı. Onun ilk yaradıcılarından biri Q.Olport qeyd edirdi ki, Amerika psixologiyası Seçenov, Bine, Freyd və digər alimlərin yaratdıqlarını inkişaf etdirib, yayıb, sintez edib humanist psixologiyanı formalaşdırdı.30-50-ci illərdə aparılan tədqiqatlar göstərdi ki, insanın yalnız mühitə uyğunlaşdırılması motivasiyası kifayət etmir. Situasiyanın təzyiqini aradan qaldırmaq imkanları insanlarda deyildiyindən daha çoxdur. İnsanların mənəvi tərəflərinin inkişafı problemlərini ənənəvi təbii-elmi determinantlarla izah etmək mümkün deyildi. Deməli, yeni fəlsəfi yanaşmalar da tələb olunurdu.
Humanist psixologiyada şəxsiyyətin cəmiyyətlə qarşılıqlı münasibəti, eləcə də sosial mühitin şəxsiyyətə təsiri məsələləri araşdırılmaqla başlandı. Humanist psixologiyanın nümayəndələri psixoanalizin şəxsiyyətlə mühit arasındakı barışmaz ziddiyyətin olması fikrini qəbul etmirdilər.