PREDİKAT

сущ. предикат:
1. в логике: то, что в суждении высказывается о предмете суждения; логическое сказуемое
2. лингв. то же, что сказуемое
PREAMBULA
PREDİKATİV
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

завяза́ть мена́ды ока́шиваться отгада́ть туши́лка эмфа́за докра́шиваться изобличи́тельница одолжи́ться отсе́ивать пласти́нчатый подстано́вка премье́р-мини́стр самока́том ту́тошний gladness gringo Hausfrau pewee stalwart wheel cap антрекот наперстянка неприсоединившийся регламент