Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • ACALMAQ

    Acmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, acalmışam Xotkarlardan bac almışam, Deməginən qocalmışam, Hələ ki, Babay-Əmirəm

    Tam oxu »
  • ACIMAQ

    Acıqlanmaq; hirslənmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ACMAQ

    Acıqlanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ADAXLU

    Adaxlı, nişanlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ADINA

    Bax: adna.

    Tam oxu »
  • ADNA FARS

    Müasir dilimizdə cümə axşamı mənasında işlənir. Məxəz dildə isə bu söz cümə günü mənasını verir. Dialektlərdə cümə axşamı ilə yanaşı, cümə gününü də i

    Tam oxu »
  • AFAT

    Bax: afət.

    Tam oxu »
  • AFƏT ƏRƏB

    1. Bəla, fəlakət, bədbəxtlik, müsibət, ziyan, zərər. 2. Məcazi mənada: son dərəcə gözəl qız, qadın haqqında

    Tam oxu »
  • AĞ SUNQUR

    Şahin cinsindən ov quşu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞA

    Ata; böyük qardaş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞAC

    6-7 kilometrə bərabər uzunluq ölçüsü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yeddi ağacdan yeddi ağaca bir qaraltı görcək baxmışam, seçmişəm, quldur, qaçaq old

    Tam oxu »
  • AĞAMƏT

    Toydan bir neçə gün qabaq qız evinə aparılan qoyun, un, meyvə və s. kimi şeylər. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Amma iki gündən sonra toy xəbərinin əvə

    Tam oxu »
  • AĞAYIL

    Qoyun sürüsünün yığışdığı və ya salındığı üstüaçıq, ətrafı bağlı yer; ağıl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞCA

    Təmiz, ağappaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞCA BÜRCLÜ

    Bürcü ağ olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞCA SAZ

    Ağappaq çöllər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞCA YÜZLÜ

    Ağ üzlü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞÇA

    Bax: axça.

    Tam oxu »
  • AĞI

    Bax: ağu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qırram qayaları, yıxaram dağı, Xanlar zəhər içər, sultanlar ağı

    Tam oxu »
  • AĞI

    1. Zəhər. 2. Məcazi mənada: çox acı şey haqqında; zəqqum. Dan yerləri atıbdı, Xoruzları yatıbdı. Bəlkə də bu xörəyə Nənən ağı qatıbdı?               

    Tam oxu »
  • AĞILMAQ

    Asılmaq; ucalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞILMƏND

    ərəb. ağıl, fars. mənd Ağıl sahibi, ağıllı insan (dərdmənd qəlibi ilə düzəlib). Qurbani der: göz gözlədim, göz aldım, Səmağ oldum, ağılmənddən söz ald

    Tam oxu »
  • AĞIR

    Dəyərli, əziz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞIRMAQ

    Ucaltmaq, yüksəltmək, qaldırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞIZ

    Uc, kənar, başlanğıc. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞIZ

    Bir ağız: bir qədər, bir doyumluq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ataların yaxşı bir məsəli var, “acdın çobana, yoruldun sarbana”

    Tam oxu »
  • AĞMAQ

    Bax: ağırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞNATMAQ

    Aşağı sürmək, endirmək, diyirlətmək, aşırmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəli Həsən bir su içim saatda Hasan paşanın qoşununu qatım-qatım qatlayıb,

    Tam oxu »
  • AĞRILMAQ

    Ucalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AĞU

    Bax: ağı. Ürəyimdə çoxdu qəmlər, acılar, Ağular mənimki, bal sizin olsun!                                      (“Əsli və Kərəm”)

    Tam oxu »
  • AĞU1

    1. Zəhər. 2. Məcazi mənada: çox acı şey haqqında; zəqqum. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) – Adə Həsən, bu dağlarda qovun-qarpız nədi? Bu necə yerdi? Düş

    Tam oxu »
  • AH-VƏBAL

    fars. ah, ərəb. vəbal Günah, məsuliyyət; babal. Adamlar yerbəyerdən xana minnət eləyib dedilər: – Xan, aşığın ah-vəbalı tutar, şəhərimiz viran olar

    Tam oxu »
  • AHU FARS

    Ceyran. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qırat sıçrayıb dağın başına qalxdı. Qıratın dırnaqları ahu dırnağı kimi idi

    Tam oxu »
  • AHU-ZAR

    Bax: ahü-zar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • AHÜ-ZAR FARS

    Ah çəkmə, sızlama, zarıldama; fəryad, inilti. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Başına döndüyüm, ay qoç Koroğlu, Əgər igidsənsə, gəl apar məni, Həsrətində

    Tam oxu »
  • AXÇA

    1. Gümüş pul (ilk dəfə 1329-cu ildə Sultan Orxan kəsdirmişdir). M.Füzulinin “Şikayətnamə” əsərində aqça şəklində işlənir

    Tam oxu »
  • AXÇA

    1. Gümüş pul (ilk dəfə 1329-cu ildə Sultan Orxan kəsdirmişdir). M.Füzulinin “Şikayətnamə” əsərində aqça şəklində işlənir

    Tam oxu »
  • AXIR

    Bax: axur. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • AXIR-BAŞI

    Əvvəl-axır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə igid qızı orada qoymaq olmaz, axır-başı paşa onu tələf eləyəcək

    Tam oxu »
  • AXIR ƏRƏB

    Axur (mal-qaraya ot tökülən qurum). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AXITRILMAQ

    Enmək, sürüşüb düşmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AXİRƏT HAQQI

    O dünyada sorulacaq haqq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AXTARMA

    Pendir növüdür. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Prof. B.Əhmədov sözün mənşəyinin iki variantını göstərir

    Tam oxu »
  • AXTARMAQ

    Devirmək, alt-üst etmək, yerə yıxmaq, başıaşağı çevirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AXUR

    Heyvanlara yem tökmək üçün taxta, daş, və s.-dən düzəlmiş qab, qutu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sən tövlədə hər day üçün qırx gözlü bir axur qayıra

    Tam oxu »
  • AKUŞKA

    Bax: aquşka. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • AQAR

    Axar su, çeşmə, çay və s. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AQÇA

    Axça. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AQÇALUQ

    Axçaya dəyər əmtəə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • AQIN

    Basqın, hücum. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »