Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • DEGƏC

    Dedikdə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DEGİL

    Deyil. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DEVLƏT

    Sərvət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DEYİN

    Borc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirqapı Dərbənddə Ərəb paşanın qızı Möminə xanım boynuma deyin salıb, gərək gedəm onu gətirəm

    Tam oxu »
  • DEYİNDİ

    Haydı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏBİLQƏ

    Döyüşçülərin başlarına qoyduqları metal papaq, taskülak. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu Qıratın cilovunu İsabalıya verib qalanın başına qalxdı,

    Tam oxu »
  • DƏBLÜĞƏ

    Bax: dəbilqə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əsli dəmir olan əksən bükülür. Dəblüğə oynalur, geyim sökülür, Baş kəsilir, axtarmalar çəkilir, Qoç igid

    Tam oxu »
  • DƏDƏ1

    1. Baba; ananın və ya atanın atası. 2. Dərvişlərin piri. 3. İxtiyar yaşlı; hörmət mənasında ixtiyar kişilərə müraciət

    Tam oxu »
  • DƏFİ ƏRƏB

    Dərhal, birdən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏGƏNDƏ

    Gəldiyi zaman, işıq vurduğu zaman, əks etdiyi vaxt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏGƏNƏK

    Dəyənək, iri əlağacı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏGİN

    -dək, qədər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏGİRMAN

    Bax: dəyirman. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏGMƏK

    Çatmaq, yetişmək, vasil olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏHAN FARS

    Ağız. Qızılgül bəslənir xəndan içində, İnnabı ləblərin dəhan içində, Abbasam, durmuşam meydan içində, Kimə bu gen dünya dar isə gəlsin!              

    Tam oxu »
  • DƏHAN FARS

    Ağız. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Titrəyir əllərim, tor görür gözüm, Mənmi qocalmışam, ya zəmanəmi? Dolaşmır dəhanda söhbətim, sözüm, Mənmi qocalmış

    Tam oxu »
  • DƏHNƏ FARS

    Yüyənin və ya cilovun atın ağzına salınan dəmir hissəsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yüyəni qorxudan elə dartır ki, dəhnə az qalır atın cəvcələrini

    Tam oxu »
  • DƏHRƏ

    Burnu əyri kəsici alət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Oba-oymağın əli yaba, dəhrə, balta tutanı qoşuldu İsabalıya

    Tam oxu »
  • DƏXİ

    Daha, artıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İki bəylər bir arada durmasın, Aşığı ağladan dəxi gülməsin, Bu qisasdır, qiyamətə qalmasın, Mən dəlini tuta

    Tam oxu »
  • DƏXİL DÜŞMƏK

    Sığınmaq, himayə istəmək, kömək istəmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏXİL DÜŞMƏK

    Sığınmaq, himayə istəmək, kömək istəmək.

    Tam oxu »
  • DƏXİL ƏRƏB

    1. Sığınan, himayə axtaran, kömək istəyən. 2. Dialektlərdə “piştaxta” mənasında işlənir. Dastanlarda 2-ci mənaya rast gəlinir

    Tam oxu »
  • DƏXİL ƏRƏB

    Sığınan, himayə axtaran, kömək istəyən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bolu bəy əsir düşmüş atlıları ilə birlikdə bir müddət Çəmlibeldə qaldı

    Tam oxu »
  • DƏKLÜ

    Qədər, kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏLİ1

    Ağlı və şüuru yerində olmayan; gic, axmaq, sarsaq, ağılsız. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu gülüb dedi: – Çoban, Allaha and olsun sənə lağ eləmi

    Tam oxu »
  • DƏLİ-DOLU

    1. İntizamsız, danışığını, hərəkətini bilməyən. 2. Dəliqanlı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Adımı soruşsan, bil, Rövşən olu, Atadan, babadan cinsim Ko

    Tam oxu »
  • DƏLİL-DƏLAYİL

    ər. dəlail – dəlil sözünün cəmidir Nəsihət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xoca Əziz onu yanlayıb başladı dəlil-dəlayil eləməyə ki: “Balam, day bizi ni

    Tam oxu »
  • DƏLİM

    Çoxlu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏLÜ

    Bax: dəli (6-cı mənaya). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏLÜK

    Dəlik-deşik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏLÜLÜK

    Dəlilik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏM-DƏSGAH

    fars. dəstgah Cah-cəlal, dəbdəbə, təntənə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bolu bəy dəm-dəsgahla çıxdı

    Tam oxu »
  • DƏM1 FARS

    Qısa vaxt, an, ləhzə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sən demə, Bolubəygil də bu dəmdə elə buraları gözdən keçirmişdilər

    Tam oxu »
  • DƏM, QƏM ÇÖMÇƏSİ

    Saz nəzərdə tutulur. Dədə, ona həm dəm, həm də qəm çömçəsi deyərlər. O gahdan dəmə çalar, gahdan qəmə

    Tam oxu »
  • DƏMGİL

    Seyrək, dəngil, tala-tala. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Uca dağların başında Ala-dəmgil qar görünür

    Tam oxu »
  • DƏMRƏN

    Oxun dəmir ucluğu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏMRƏNSÜZ

    Ucluqsuz; dəmir olmayan, ucuna dəmir taxılmamış olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏMÜR

    Dəmir, dəmirdən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏMÜR DON

    Zireh. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏMÜR DONLU

    Zirehli, zirehlənmiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏMÜRLÜ

    Zirehli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏNƏMƏK

    Sınamaq, təcrübə etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏNG

    Pul. Rus dilində olan деньги bu sözdən yaranıb. Gəlib görsən cahıllıqda neylərdim, Həramilər avgahını boylardım

    Tam oxu »
  • DƏNLÜ

    Qədər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPDİKLƏRİNCƏ

    Ayaqlarını vurduqca. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPƏ

    1. Təpə, kiçik dağ. 2. Uc, zirvə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPƏCÜK

    Təpəcik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPƏGƏN

    Təpəyən, cuman. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPƏLƏMƏK

    Təpələmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • DƏPƏR

    Baltaya bənzər döyüş silahı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »