Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • ESLƏMƏK

    Dinləmək, itaət etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EŞƏK

    Eşşək, ulaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EŞMƏK

    Çapmaq, yortmaq (atı). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EVƏRMƏK

    Evləndirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EVLÜ

    Evli, ailəli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EVLÜ EVİNƏ GƏLMƏK

    Hər kəsin yerinə qayıtması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EY

    Yaxşı. Ölüm eydir bu günlərə qalınca, Zindəykən murdəyə mən mehman oldum.                                           (“Dilsuz və Xəzangül”)

    Tam oxu »
  • EY-VALLA

    Bax: eyvalla. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • EYHANA

    Bax: eyhəna. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • EYHƏNA

    Olmaya, olmaya-olmaya, işdir, birdən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İşdi eyhəna birdən tutulsam onda bir qurğu vurub Koroğlunu Bayazidə göndərəcəyəm

    Tam oxu »
  • EYİ

    Yaxşı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • EYİ OLMAQ

    Yaxşı olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EYİLİK

    Yaxşılıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sənin ayağından öpməyə özümü layiq bilmirəm, heç olmasa, icazə verərdin, atının dırnağından öpərdim, bu eyilik

    Tam oxu »
  • EYLƏNMƏK

    Yola düzəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EYN ƏRƏB

    Göz, bəbək. Ağladıban gülən olsa, Eynim yaşın bilən olsa, Bir yar ki dərd bilən olsa, Qaş, göz işarəti neylər?!                (“Abbas və Gülgəz”)    

    Tam oxu »
  • EYN ƏRƏB

    Göz, bəbək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)  Koroğlunun eyni lap açıldı: – Sözünün axırını yaxşı gəldin, ay Aşıq Cünun! (“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlmə

    Tam oxu »
  • EYNİ AÇILMAQ

    Qaş-qabağı açılmaq, kefi yaxşılaşmaq, dilxorluğu keçmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • EYŞ-İŞRƏT ƏRƏB

    Kef, zövq-səfa. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu Həmzə bəylə vidalaşıb yola düşdü. Xunis ellərindən bir mənzil uzaqlaşdıqdan sonra yol qırağında

    Tam oxu »
  • EYÜ

    Yaxşı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • EYVALLA ƏRƏB

    1. Sağ ol, xudahafiz, Allah amanında. 2. Təşəkkür. 3. Yaxşı, əlbəttə, şübhəsiz, qoy belə olsun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mızrağının ucun salla, D

    Tam oxu »
  • EYVAN

    1. Köşk, qəsr. 2. Böyük otaq. 3. Balkon. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda 2-ci mənada işlənir. Namərdlər durar iraq, Mərdlər üçün arxa, dayaq, B

    Tam oxu »
  • ƏBA ƏRƏB

    Müsəlman ruhanilərinin və möminlərin üstdən geydikləri uzun kişi paltarı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə ki tək qaldılar, Koroğlu əbanı və əmmaməni

    Tam oxu »
  • ƏBA-QƏBA

    ər. əba və qəba – üst geyimi Mollaların geydiyi uzun paltar, cübbə, don. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yaxşısı budur ki, bu əba-qəbanı geyib buradan ç

    Tam oxu »
  • ƏBRİŞİM FARS

    İpək, ipək iplik. Sayat balam, o gözəllik səndədi, Sənin sərin taxtı-taca yaraşır. Əbrişimdən tikdirdiyim xələtlər, Qamətinə ucdan-uca yaraşır

    Tam oxu »
  • ƏBRİŞİM FARS

    İpək, ipək iplik. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Saç, tel sözlərinin epiteti kimi də işlənir: Paşa, sənə nişan verim Qıratı, Əbrişim ipəkdən yalı gərək

    Tam oxu »
  • ƏBRU FARS

    Qaş. Qurban olum sinəndəki turunca, Yetir sən dəstimi damana, Gülgəz! Aytək şölə salıb ayna qabağın, Əbruların bənzər kamana, Gülgəz!                

    Tam oxu »
  • ƏBRU FARS

    Qaş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvaz, məndən istədüyün, Canmıdur, başmıdur, nədür? Qurubsan əbrü-kamanı, Bilməm savaşmıdür, nədür?                

    Tam oxu »
  • ƏCƏM

    Ərəb olmayan xalqlara və onların nümayəndələrinə, xüsusən iranlılara, İran əhalisindən olan adamlara verilən ad

    Tam oxu »
  • ƏCƏM ƏRƏB

    Ərəb olmayan xalqlara və onların nümayəndələrinə, xüsusən İran əhalisinə verilən ad. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yağı düşmən dörd bir yanım alıbdı,

    Tam oxu »
  • ƏCR ƏRƏB

    Bir iş müqabilində verilən əvəz; qarşılıq; cəza mənasında. Düşmanın ağlasın, dostların gülsün, Sənə zülm eyləyən əcrini bilsin! Söylə Ədil şaha, xəbər

    Tam oxu »
  • ƏCR ƏRƏB

    Bir iş müqabilində verilən əvəz; qarşılıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)  İndi gərək mən tez şəhərə qayıdam ki, həm asılanda orada olam, həm də basdır

    Tam oxu »
  • ƏCRİNİ ÇƏKMƏK

    Cəzasını çəkmək.

    Tam oxu »
  • ƏCRİNİ ÇƏKMƏK

    Cəzasını çəkmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • ƏDÜK

    Ayaqqabı, çəkmə, məst. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏFƏNDİ

    ər., əsli: yunan 1. Oxumuş adamların, ruhanilərin adlarına qoşulan söz. 2. Ümumiyyətlə, hörmət bildirmək üçün işlənir

    Tam oxu »
  • ƏFQAN ƏRƏB

    Fəryad, nalə, fəqan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İllər ilən arzumanın çəkərəm, Əfqanımdan zara gəldi el, sonam! Aşiq oldum, mən günahkar olmadım, Gö

    Tam oxu »
  • ƏFZƏL ƏRƏB

    1. Ən fəzilətli, çox fəzilətli. 2. Artıq, çox. Səndən xəbər alım, ay bala aşıq, O nədi ki, göydən haça gəlibdi? Yüz iyirmi dörd min peyğəmbər haqdı dü

    Tam oxu »
  • ƏGİN

    Əyin, bədən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏGLƏNMƏK

    Əylənmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏGMƏK

    Əymək, bir yana yatırmaq, meyil etdirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏGRİ

    Əyri. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏGRİCƏ

    Əyricə, az və ya çox əyri olan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bağdaddan gələn beş durnam, Yoluna qurban olayım, broy! Əgricələr burma-burma

    Tam oxu »
  • ƏGRİMCƏ

    Bax: əyrimçə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvaz xana al şərabı içirdim, Dud eləyib, çox xocalar köçürdüm, Səksən oxu əgrimcədən keçirdim, Heç kaman

    Tam oxu »
  • ƏĞYAR

    ərəb. ğeyr sözünün cəmi Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). Qoyma qalam bəxti qara, Əğyar hara, de mən hara? Uzaq elə, bir diyara, Götü

    Tam oxu »
  • ƏĞYAR

    ər. ğeyr sözünün cəmi 1. Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). 2. Qənim. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, mən sözümü söylərəm, Ə

    Tam oxu »
  • ƏHDİNİ BOZMAQ

    Vədini pozmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ƏHMƏR ƏRƏB

    Qırmızı. Sayat, sərvidir boyu dilbərin, Boyundan şirindi suyu dilbərin. Ətirdən iylidi muyu dilbərin, Səni döndərəndir, ey qızıl əhmər alma!          

    Tam oxu »
  • ƏHRİMƏN FARS

    1. Zərdüşt dinində: şər allahı, şər və zülmət mənbəyi. 2. Məcazi mənada: pis qüvvə, şər qüvvə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Paşa, Koroğlunu heç əhrim

    Tam oxu »
  • ƏHSƏNTÜ ƏRƏB

    Əhsən sənə! bərəkəllah! Mərhəba sənə! O ala gözlümün gözü yoldadı, Bağda heyva, nar var, yar, səndən ötrü

    Tam oxu »
  • ƏHVAL-PÜRSAN

    ərəb. əhval, fars. pürsan – soruşma Əhvallaşma, hal-əhval tutma. Söz tamama yetən kimi Şah Abbas cəlladları dayandırdı

    Tam oxu »