Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • OLANCA

    Bütün, hər şey, hamısı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • OMUZ

    Çiyin. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ONARMAQ

    İşi aşırmaq, düzəltmək, yaxşılaşdırmaq, yoluna qoymaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ONAT

    Doğru, sağlam. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ONMAQ

    Yaxşılaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ORQAN

    Qalın ip, kəndir, örkən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ORTAC

    1. Atanın yerini tutacaq olan, varis. 2. Şərik (irtaş), ortaq, bərabər, birlikdə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • OSAF ƏRƏB

    Vəsf sözünün cəmi; sifət, keyfiyyət. Bircə gözəl istərəm bu osafda, Gözəllər içində xub tər olsun.                        (“Mahmudla Nigar”)

    Tam oxu »
  • OVA

    Düzənlik, ovalıq. Kərəm deyər: eşq qazanın qaynadan, Geniş ovalarda köhlən oynadan, Fəryad edib, çox analar ağladan, Mən ağlayım yana-yana, aman hey!

    Tam oxu »
  • OVATMAQ

    Bölük-bölük etmək, parçalamaq, qırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • OVHAL

    Əhval. Dəryalar göy geymiş, mahılar qara, İnən belə öz halıma vay deyim. Biz iyid ki, qürbət elə varanda, Qəriblərin ovhalına vay deyim

    Tam oxu »
  • OVRAQ ƏRƏB

    Vərəq sözünün cəmi, övraqi-gül – gül yarpaqları. Mənnən salam olsun Aşıq Sənana, Bil, neçə gül bitib, ovrağı nədi? Məscidi-əqsayə kim qoydu bina, Onun

    Tam oxu »
  • OYARMAQ

    Oyatmaq, yuxudan oyatmaq, oyandırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • OYLUQ

    Bud çuxuru. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • OYUNUNU OYNAMAQ

    Döyüşmək, hünər göstərmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖG

    Ön, doğma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖGMƏK

    Öymək, mədh etmək, tərif etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖGÜNMƏK

    Öyünmək, özünü öymək, özünü tərifləmək, lovğalanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖGÜT

    Öyüt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖKCƏ

    Diz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖKÜR-ÖKÜR

    Hönkür-hönkür, bağıra-bağıra. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖLÜMLÜ

    İçində ölüm olan, fani, keçici. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖNCƏ

    Topuq, topuq arxası. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖNÇƏLƏMƏK

    Yorğalamaq, yorğa getmək, məhmizləmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖNƏLMƏK

    Yaxşılaşmaq, şəfa tapmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖRKƏN

    Minik heyvanlarının çulunu sarıyıb bərkitmək üçün başında doğanaq olan uzun ip; çatı. Napak qarı dedi: – Məndən olsa, oğlanın adını Örkənqulu qoyarsın

    Tam oxu »
  • ÖRMƏ

    Hörük, hörülmüş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖTƏGİ

    Əvvəlki, başqa, qeyrisi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖTRİ

    Örtü (qoşma). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖVLİYA ƏRƏB

    Vəli sözünün cəmi; həyatını Allah yolunda sərf edərək ona yaxınlaşmağa nail olmuş müqəddəs şəxslər. Övliyalar, ənbiyalar, ərənlər, Hanı məndən doğru y

    Tam oxu »
  • ÖVRAQ

    Bax: ovraq.

    Tam oxu »
  • ÖVSAF

    Bax: osaf.

    Tam oxu »
  • ÖYƏC

    Üçyaşar erkək qoyun. Yüz birim atlana, yüz birim düşə, Gündə yüz öyəcim çəkilə şişə, Ağrı dağım kimi şülənim bişə, Axar Araz kimi sel yağım ola

    Tam oxu »
  • ÖYKƏ

    Öfkə, ağciyər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYKƏN

    Bax: öykə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYNƏCİK

    Yemək, aşağı normada, kasıb yemək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYÜN

    Yemək norması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PA FARS

    1. Ayaq. 2. Addım, qədəm. Oyandım qəflətdən, açdım gözümü, Ərənlər payinə sürtdüm üzümü. Dindirdilər, haq söylədim sözümü, Doxsan min kəlməmə bəyan de

    Tam oxu »
  • PANBUQ

    Pambıq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PARMAQ

    Barmaq; imana gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PAS FARS

    Kin, küdurət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PASİBAN FARS

    1. Qarovulçu, keşikçi, nəzarətçi. 2. Məcazi mənada: hami, himayəçi. Dastanlarda hər iki mənada işlənir

    Tam oxu »
  • PAY

    Bax: pa.

    Tam oxu »
  • PAYBƏSTƏ

    Bax: payi-bəstə.

    Tam oxu »
  • PAYƏNDAZ FARS

    Ayaq altına döşənən ensiz, uzun xalça. Dastanlarda payandaz, pəyəndaz şəklində də işlənir. Padşah bu əhvalatı eşidən kimi əmr etdi, öz imarətindən qal

    Tam oxu »
  • PAYİ-BƏSTƏ FARS

    1. Ayağı buxovlanmış. 2. Məcazi mənada: əsir, aşiq. Dastanda 2-ci mənada işlənir. Oldum bir gözəlin payi-bəstəsi, Həm yar ənsuru, dil şikəstəsi

    Tam oxu »
  • PENİR FARS

    Pendir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PEŞ

    Arxa, ard.

    Tam oxu »
  • PEŞİNƏ DÜŞMƏK

    Arxasınca gəlmək (getmək). Xab içində yatan novrəstə şahzadə, Gəl bizim ellərə, sor asta-asta. Mən olum bir ahu, sən də ol səyyad, Düşüb də peşimə var

    Tam oxu »
  • PEYKAN FARS

    Əsl mənası “oxun ucundakı sivri dəmir” olub klassik ədəbiyyatda “kirpik” mənasında işlənir. Gəldim mehman oldum, səni şad edim, Oyan bu qəflətdən, dur

    Tam oxu »