Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • ÖYƏC

    Üçyaşar erkək qoyun. Yüz birim atlana, yüz birim düşə, Gündə yüz öyəcim çəkilə şişə, Ağrı dağım kimi şülənim bişə, Axar Araz kimi sel yağım ola

    Tam oxu »
  • ÖYKƏ

    Öfkə, ağciyər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYKƏN

    Bax: öykə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYNƏCİK

    Yemək, aşağı normada, kasıb yemək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÖYÜN

    Yemək norması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PA FARS

    1. Ayaq. 2. Addım, qədəm. Oyandım qəflətdən, açdım gözümü, Ərənlər payinə sürtdüm üzümü. Dindirdilər, haq söylədim sözümü, Doxsan min kəlməmə bəyan de

    Tam oxu »
  • PANBUQ

    Pambıq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PARMAQ

    Barmaq; imana gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PAS FARS

    Kin, küdurət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PASİBAN FARS

    1. Qarovulçu, keşikçi, nəzarətçi. 2. Məcazi mənada: hami, himayəçi. Dastanlarda hər iki mənada işlənir

    Tam oxu »
  • PAY

    Bax: pa.

    Tam oxu »
  • PAYBƏSTƏ

    Bax: payi-bəstə.

    Tam oxu »
  • PAYƏNDAZ FARS

    Ayaq altına döşənən ensiz, uzun xalça. Dastanlarda payandaz, pəyəndaz şəklində də işlənir. Padşah bu əhvalatı eşidən kimi əmr etdi, öz imarətindən qal

    Tam oxu »
  • PAYİ-BƏSTƏ FARS

    1. Ayağı buxovlanmış. 2. Məcazi mənada: əsir, aşiq. Dastanda 2-ci mənada işlənir. Oldum bir gözəlin payi-bəstəsi, Həm yar ənsuru, dil şikəstəsi

    Tam oxu »
  • PENİR FARS

    Pendir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PEŞ

    Arxa, ard.

    Tam oxu »
  • PEŞİNƏ DÜŞMƏK

    Arxasınca gəlmək (getmək). Xab içində yatan novrəstə şahzadə, Gəl bizim ellərə, sor asta-asta. Mən olum bir ahu, sən də ol səyyad, Düşüb də peşimə var

    Tam oxu »
  • PEYKAN FARS

    Əsl mənası “oxun ucundakı sivri dəmir” olub klassik ədəbiyyatda “kirpik” mənasında işlənir. Gəldim mehman oldum, səni şad edim, Oyan bu qəflətdən, dur

    Tam oxu »
  • PEYKƏR FARS

    1. Xarici görünüş; üz, surət; görkəm; bədən. 2. Gözəl. Həft peykər – yeddi gözəl. Mürəkkəb sözlərin tərkib hissəsi kimi də işlənir: mələkpeykər – mələ

    Tam oxu »
  • PEYLƏMƏK

    Bax: teyləmək. Əbdülkəbir gör neylədi, Xəzangül bağrın peylədi.             (“Dilsuz və Xəzangül”)

    Tam oxu »
  • PEYMAN FARS

    1. And, əhd. 2. Bağlaşma, razılaşma. Atam yanına gedirəm, Oğlan, gəlib apar məni. Səninlə peyman edirəm, Oğlan, gəlib apar məni

    Tam oxu »
  • PEYMANƏ FARS

    1. Qədəh, piyalə. 2. Çaxır, şərab. Dastanlarda 1-ci mənada rast gəlinir. Gülgəz Pəri saralıban solunca, Qaynayıban peymanələr dolunca, Qoy gəlməsin Mə

    Tam oxu »
  • PƏNCYEK

    Beşdəbir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PƏR FARS

    Qanad. Kəklik, pərin çatmaz şonqar pərinə. Gəlməsin könlünə güman, haralı?                 (“Məhəmməd və Güləndəm”)                              * Dir

    Tam oxu »
  • PƏRƏKAR

    Həyətyanı əkin sahəsi. Bəlkə, bizə bir öküz verə, biz də gətirib pərəkardan-zaddan əkək. (“Qurbani”)

    Tam oxu »
  • PƏRƏSKAR FARS

    1. Xidmətçi, qul. 2. Məcazi mənada: pərəstiş edən, pərəstişkar. Cəmi-cümlə hər məhşuri bilmişəm, Çağır kimlər sənə pərəskar olar

    Tam oxu »
  • PƏRƏSTAR

    Bax: pərəskar.

    Tam oxu »
  • PƏRƏSTKAR

    Bax: pərəskar. Yusif deyər, sən də ondan var idin, Onların şahısan, pərəstkarıdın. Xabda görmüş sən Kəmtərə yar idin, Yusif hər elmdən bilər halları

    Tam oxu »
  • PƏRİPEYKƏR

    Bax: peykər.

    Tam oxu »
  • PƏRLÜ

    Dilimli, pərli, qanadlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PIÇAQ

    Bıçaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PIRLAMAQ

    Fırlamaq, uçmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PİLON

    Keşiş cübbəsi, keşişlərin geydikləri qara cübbə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PİR1 FARS

    1. Qoca, çox yaşlı kişi, ixtiyar. 2. Məcazi mənada: ustad, müəllim. Söz tamam oldu. Reyhan xanım kağızı aparıb gizlətdi

    Tam oxu »
  • PİRAN FARS

    Qoca, ağsaqqal, ixtiyar. Bir məhəlləsində yeddilər, beşlər, Bir məhəlləsində bəzirgan işlər, Bir məhəlləsində doqquz dərvişlər, Bir məhəlləsində piran

    Tam oxu »
  • PİRANİ

    Bax: piran.

    Tam oxu »
  • PİŞKEŞ FARS

    Peşkəş, hədiyyə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PİŞÜRMƏK

    Bişirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUD RUS

    16,38 kq-a bərabər ağırlıq ölçüsü. Put yarım çay gətir, qırx beş pud şəkər, Simavar qaynasın daim sarasər, On beş gün kef çəkmək hər axşam, səhər, Qıs

    Tam oxu »
  • PUSARIQ

    Duman, sis, tutqun hava. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUSU

    Pusqu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUSU OLMAQ

    Busquda durmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUT

    Bax: pud.

    Tam oxu »
  • PUT

    fars. büt Bütpərəstlərin öz əlləri ilə düzəldib özlərinə Tanrı etdikləri şəkil, heykəl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUTA

    fars. butə Hədəf, nişangah. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PUTXANA

    Bax: bütxana. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • PÜNHAN FARS

    Gizli, xəlvət. Pünhan danış, heç kəs səni duymasın, Şirin cana heç özgələr qıymasın, Öldürsə öldürsün, burda qoymasın, Yalvar, yapış yara, dil sənə qu

    Tam oxu »
  • PÜRÇİN FARS

    Qıvrılmış, qıvrım. Yüz qaməti-rəna ola, yüz kakili-pürçin... (“Qurbani”)

    Tam oxu »
  • PÜSTANİ-NAR

    Püstan məmə, döş deməkdir. Adətən, xalq şeirində gözəlin sinəsi nara bənzədilir. Seydi, sana bir ərzim var, Dolan pünhanı-pünhanı

    Tam oxu »
  • RAH FARS

    Yol. Qəfləli, qatırlı gedən bəzirgan. Xəbər ver bir mənə Dərbənd elindən. Rahın tay eyləyib gedən bəzirgan, Xəbər ver bir mənə Dərbənd elindən

    Tam oxu »