VARMAQ

Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Əcəli qoydum börkümə,

Büründüm çodar kürkünə,

Gəl min Qıratın tərkinə,

Varaq, a qəssabın oğlu!..

                (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)

                                                          *

Nigar dedi:

– Nə işimizə, gəl yolumuza varaq, çıxaq gedək. (“Koroğlunun qocalığı”)

                                                          *

Varıb gedib Çardaxlıda duralım,

Gələnün, gedənün halın bulalım,

Hər kim müxənnətdü, boynun vuralım,

Səri durna tellim, Eyvaz, ağlama.

                                   (Paris nüsxəsi, 3-cü məclis)

VANƏFSƏ ƏRƏB
VAYĞA

Digər lüğətlərdə

бортпроводни́к и́диш по-слова́цки пропи́ться сто́йкость этике́т ...а́рх каламбу́рить позволя́ться приска́бливаться прице́льный солипси́ческий Anglo-Saxondom cartouche eolation highlight jump Krivoi Rog ocean pout petit mal splice-piece адекватный бульварный господский недоимка