Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • AY-ILDIZ

    (Bərdə, Füzuli) qiymətli parça adı. – Mə:m qızıma bir dəs ay-ıldızdan paltar veriη (Füzuli)

    Tam oxu »
  • AYAĞALTI

    (Biləsuvar, Kürdəmir, Laçın, Salyan) pilləkən. – Ayağaltı qayıtdırmağa taxda almışam (Biləsuvar)

    Tam oxu »
  • AYAĞAŞMA

    (Bərdə) valideynin ərə gedən qızının evinə ilk gedişi. – Qızı ərə verənnən so:ra ayağaşmıye:dirix’

    Tam oxu »
  • AYAĞÇİ

    I (Lənkəran) qapı-qapı gəzib mal alıb-satan, xırdavatçı, çərçi II (Lənkəran, Salyan) 1. xeyirdə və şərdə xidmət edən adam (Lənkəran) 2

    Tam oxu »
  • AYAĞÜSTÜ

    (Quba) məclisdə qonaqlara xidmət edən adam

    Tam oxu »
  • AYAX

    (Naxçıvan) uzaq, kənar. – Naxçıvan mərkəzdən ayaxdı

    Tam oxu »
  • AYAXLI

    (Qazax) yuxayayan. – Ayaxlıda xamır yayıler

    Tam oxu »
  • AYALĞA

    (Bərdə, İmişli, Şəmkir) ləqəb. – Onun ayalğası Çəpərdələndi (Şəmkir); – Çaqqal Cəfərin ayalğasıdı (Bərdə)

    Tam oxu »
  • AYALMASI

    (Oğuz) cır alma. – Ha bizim tərəflərin hamısında ayalması olur

    Tam oxu »
  • AYAMA

    (Culfa, Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz, Şərur) ləqəb. – Bu kənddə hamının ayaması var (Şərur)

    Tam oxu »
  • AYAMAĞ

    (Kürdəmir) axtarmaq, yada salmaq. – Ötən günüyü ayason yaxşıdı; – Heç bizi ayamırsan

    Tam oxu »
  • AYANAT

    (Culfa, Kürdəmir, Sabirabad, Şərur) kömək. – Hökmət mənə ayanat eliyir (Culfa)

    Tam oxu »
  • AYANDA-SAYANDA

    (Meğri) hərdənbir, ayda-ildə. – Haspulat ayanda-sayanda gəler Əldəriyə, Bakıda oler

    Tam oxu »
  • AYAR

    I (Borçalı) ürəyiaçıq, gülərüzlü. – Mənim ayar adama xoşum var II (Cəbrayıl, Oğuz) tez seçən, müəyyənləşdirən

    Tam oxu »
  • AYARBAZ

    (Bərdə, Qarakilsə) zarafatcıl. – Ayarbaz adam adamı güldürər (Bərdə)

    Tam oxu »
  • AYARPARA

    (Qazax) qadınların yaxaya, boyuna taxdıqları zinət şeyləri

    Tam oxu »
  • AYAZDAMMAĞ

    (Bakı) soyuqlaşmaq (hava haqqında). – Havalar birdən ayazdanıb

    Tam oxu »
  • AYAZIMAX

    I (Ağdam, Borçalı, Qazax, Mingəçevir, Şuşa) xəstəlikdən ayılmaq. – Beş aydı yaterdim, naçaxdım, yenijə ayazımışam (Borçalı) II (Cəbrayıl, Zəngibasar)

    Tam oxu »
  • AYBA

    (Yardımlı) yeməli yabanı bitki adı

    Tam oxu »
  • AYBABAQORXURAM

    (Ağdam) uşaq oyunu adı

    Tam oxu »
  • AYBOĞAN

    (Çənbərək) ağcaqanada oxşar xırda cücü. – Qamışdıda gün batcağına ayboğan adamın gözünə dolur

    Tam oxu »
  • AYDIRMAX

    (Kürdəmir) demək, söyləmək, anlatmaq. – Anasına aydırdı ki, o qızı isseyir

    Tam oxu »
  • AYDİTDİ

    (Bərdə) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar ayditdi oynuyur

    Tam oxu »
  • AYI

    (Ağdərə) oxu arabanın altında (arxa hissədə) saxlamaq üçün işlədilən taxta. – Qavaxdakına qır (bax qır III) de:illər, daldakına ayı Ayı çıxmax (Cəbra

    Tam oxu »
  • AYIBALASI

    (Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Kürdəmir, Tovuz) çiy kərpic. – Ayıbalasınnan tikilən öyüη andır qalsın (Bərdə)

    Tam oxu »
  • AYICACAĞI

    (Şəmkir) yabanı bitki adı. – Ayıcacağın bizdər yemirəx’

    Tam oxu »
  • AYIFINDIĞI

    (Şuşa) 1. yabanı ağac adı 2. həmin ağacın meyvəsi. – Ayıfındığı qəşəx’ yeməli meyvədi, həmi də yağlıdı, şirindi

    Tam oxu »
  • AYIL

    (Dərbənd) kəndir, bağ, ip. – Uşağlar ayılnan odun ayılleyıb gətirdilər

    Tam oxu »
  • AYIL-MAYIL

    (Qazax) heyran ◊ Ayılmayıl olmax – heyran olmaq. – Qız elə gözəldi, adam baxanda ayıl-mayıl olor

    Tam oxu »
  • AYILAŞMAX

    (Şəmkir) zorbalaşmaq, iriləşmək. – Dadaşın kiçiy oğlu nə yaman ayılaşıf, heş tanıyammadım

    Tam oxu »
  • AYILLAMAĞ

    (Dərbənd) şələ bağlamaq. – Odun ayıllıyıb gətirətdi uşağlar

    Tam oxu »
  • AYIMMAX

    (Göyçay) dincəlmək

    Tam oxu »
  • AYIN-ŞAYIN

    (Meğri, Şərur) arxayın. – Ayın-şayın otumuşdux, çörex’ yeyirdix’, əmir Ərşət atdısı töküldü kəndə (Meğri)

    Tam oxu »
  • AYINDIRMAĞ

    (İsmayıllı) utandırmaq. – Adə, uşağı ayındırma

    Tam oxu »
  • AYIRTDAMAX

    (Qazax, Şəmkir) bax ağartdamax. – Bir əz düyü ayırtda, aş pişirəx’ (Şəmkir); – Ay bala, get bu yerimizin pöhrənini ayırtda; – Düyüdə suluf olor, de:ri

    Tam oxu »
  • AYIRTMAÇ

    (Ağdaş) pöhrə

    Tam oxu »
  • AYIŞMAX

    (Qazax) artmaq, şiddətlənmək (xəstəlik haqqında). – Naxoşun xəstəliyi ayışer, ölör; – Şiş gün-günnən qalıxsa <qalxsa>, ona ayışmax de:ll

    Tam oxu »
  • AYQAX

    I (Qax) bələdçi II (Naxçıvan) təlxək. – Keçmiş vaxda şahların yanında ayqax olardı; – Bu ayqax nə qədər söz deyir, Şa:bbas gəlmir

    Tam oxu »
  • AYQUL

    (Yevlax) laqeyd

    Tam oxu »
  • AYLAMMAĞ

    (Quba) gəzib-dolanmaq, hərlənmək. – Gidağ bir az aylanağ gəlağ

    Tam oxu »
  • AYLIĞA

    (Borçalı) bax ayalğa. – Bu kətdə aylığası olan çoxdu

    Tam oxu »
  • AYLIXÇI

    (Şəki) bir ayda 30 əməkgünü alan

    Tam oxu »
  • AYMAĞ

    (Füzuli) söyləmək, demək. – O mq: söz aydı

    Tam oxu »
  • AYMALAMAX

    (Kürdəmir, Tovuz) basmarlamaq, boğuşmaq. – Qoyma, ittər birbirini aymalıyıf öldürər (Tovuz)

    Tam oxu »
  • AYNA

    I (Bakı, Gəncə, Qazax, Şəmkir) 1. pəncərə (Gəncə). – Havalar soyuxlaşır, usda tafseydıx aynaları saldırardıx 2

    Tam oxu »
  • AYNAGÜL

    (Xanlar, Şəmkir) pəncərənin şüşə salınan yeri. – Aynanı aynagülə salıllar, soyux gəlmir (Şəmkir); – Aynagülüyə ayna salıllar kın, işıx tüşsün öyə (Şəm

    Tam oxu »
  • AYNAX

    (Ağcabədi, Bərdə, İmişli, Şuşa) məzəli, şən, zarafatcıl. – Bu kətdə Yəhya aynaxdı (Ağcabədi); – Aynax Həsən bizi güldürdü (Şuşa)

    Tam oxu »
  • AYNAXLAŞMAĞ

    (İmişli) şən olmaq, şənlənmək. – Tay aynaxlaşıf sənin bu oğlun, qavax qaradimməzdi

    Tam oxu »
  • AYNAMAX

    (Oğuz) artmaq. – Külfət aynıyıf, hindi hamı işdi:r

    Tam oxu »
  • AYNID

    (Çənbərək) eybəcər, çirkin. – Osman aynıd adamdı

    Tam oxu »