Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • (Quba) hə (düzdür mənasında). – Bu yil Susaya gedədü? – Dü

    Tam oxu »
  • DÜB

    (Naxçıvan) 1. tərs, inadkar. – Ay qərdaş, bizim bı qonşu çox düb adamdi 2. qanmaz

    Tam oxu »
  • DÜBAXDİ

    (Ordubad) bostanda ikinci dəfə əmələ gələn xırda yemiş. – Qavın tağı bı il yaman dübaxdi töküb

    Tam oxu »
  • DÜBBÜ

    (Meğri) bax düb. – Əhməd bir dübbü adamdı, zəhləm unnan gedey

    Tam oxu »
  • DÜBƏX’

    (Ağdam, Culfa, Naxçıvan) bax dibəy. – Daşi surax eliyib, dübək düzəldırıx (Culfa)

    Tam oxu »
  • DÜBƏLƏX’

    (Zəngibasar) kal qovun

    Tam oxu »
  • DÜBƏNDİ

    (İrəvan) ayaqqabı növü

    Tam oxu »
  • DÜBURĞUN

    (Dərbənd) qışın son on günü. – Düburğun gəldikdə utlar gügərər

    Tam oxu »
  • DÜBÜL

    (Şəki) qısaquyruq, quyruğukəsik. – Dübül to:ğun murtası var

    Tam oxu »
  • DÜBÜLÜŞ

    (Naxçıvan) əxlaqsız, tərbiyəsiz. – Əsəd çox dübülüşdü

    Tam oxu »
  • DÜBÜR

    (Cəbrayıl, Culfa, Qarakilsə, Ordubad) bax dıbır (1-ci məna). – Dübürün əti yaxçı olar (Culfa)

    Tam oxu »
  • DÜCƏLƏMƏX’

    (Basarkeçər) aralanmaq, ayrılmaq. – Onu dö:riyə alıf sö:bət eli:rdix’, soηra düçələndix’, o da getdi

    Tam oxu »
  • DÜDƏMƏ

    I (Ağdam) xoruz cinsi II (Zəngibasar) səfeh, gic

    Tam oxu »
  • DÜDÜG

    (Kürdəmir, Qarakilsə, Şamaxı) yalan, hiylə. – Düdügə uydum ki, bu günə tüşdüm ◊ Düdüx’ vermax (Şəki) – yalan danışmaq, aldatmaq

    Tam oxu »
  • DÜDÜX’

    (Ağdaş, Gəncə, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) 1. beşikdən körpənin sidiyini axıtmaq üçün qarğı (Ağdam, Gəncə, Şəki)

    Tam oxu »
  • DÜDÜX’Çİ

    (Naxçıvan) 1. yalançı 2. fırıldaqçı. – Həsən kimi düdüx’çi adam olmaz

    Tam oxu »
  • DÜDÜX’LƏMƏX’

    (Qafan, Şəki) sıyıq nəcis salmaq. – Bizim inəx’ düdüx’li:b özün bılı:b; – Öküzü qoyma düdüx’ləsin xirmənə (Qafan)

    Tam oxu »
  • DÜDÜLƏMƏX’

    (Zəngibasar) öyrətmək, dadandırmaq

    Tam oxu »
  • DÜƏLDİ

    (Şəmkir) dava, savaş, qalmaqal. – Ay Əsgər, gənə nə düəldi salıfsan?

    Tam oxu »
  • DÜƏLƏX’

    (Qazax, Zəngilan) balaca qarpız, yemiş. – Bir düələx’ kəsmişdim, qan kimi çıxdı (Zəngilan)

    Tam oxu »
  • DÜGDİ

    (Dərbənd) baltanın arxa hissəsi, küp

    Tam oxu »
  • DÜGƏLEGBAZ

    I (Bakı) davakar. – O, dügəlegbazdu canım, oniynən iş görmeg olmaz II (Quba) 1. çoxbilən, hər şeydən xəbərdar 2

    Tam oxu »
  • DÜGÜNNƏMƏ

    (Ağsu) bağlama (aşıq sənətində). – Yap iki min dügünnəmə diyərəm

    Tam oxu »
  • DÜX’ÇƏ

    (Basarkeçər, Cəbrayıl, Qazax, Oğuz, Şəmkir, Tovuz, Zəngilan) bax dügçə I. – Düx’çədən sonra umağ olor, umaxdan sonra kələf olor (Tovuz); – O düx’- çüy

    Tam oxu »
  • DÜX’ÇƏX’LƏMƏX’

    I (Çənbərək) yığmaq, toplamaq. – Zinyat genə ətəyinə yun düx’çəx’li:f II (Çənbərək) hamilə olmaq. – Balağızın doqquz uşağı var, genəjə düx’çəx’li:f

    Tam oxu »
  • DÜKCƏ

    I (Şamaxı) cəhrənin iyinə sarınmış ip II (Salyan) təndirin yanında kündə yayılan yer. – Dükcədə biz xamırı yayruğ

    Tam oxu »
  • DÜLOY

    (Bərdə) bax dilab. – Öyü tikəndə düloy da qoy

    Tam oxu »
  • DÜLÜX’

    (Oğuz, Şəki) künc. – Torva:n dülüyündə bir az un qalıfdı (Şəki); – Torvanın dülüyünü təmizdə (Oğuz)

    Tam oxu »
  • DÜLÜMCEX’

    (Şəki) künc, guşə. – Goruz bi qutalacax dülümcex’dədi

    Tam oxu »
  • DÜLÜMƏK

    (Cəbrayıl) həyasızlıq etmək

    Tam oxu »
  • DÜLÜS

    I (Gədəbəy) aftafa. – Dülüsə su töküηən, uşax a:ğın yusun II (Əzizbəyov) aravuran

    Tam oxu »
  • DÜM

    (Oğuz) həmişə, daima. – Düm deyir ki, oxumağa gedəcəyəm

    Tam oxu »
  • DÜMA:RƏ

    (Oğuz) ipəkqarışıq parçadan hazırlanmış böyük yaylıq

    Tam oxu »
  • DÜMAY

    (Qax) çim

    Tam oxu »
  • DÜMBEX’

    (Meğri) məc. – mədə, qarın. – Dümbeyin tutdıxcə bu gilasdan tıx

    Tam oxu »
  • DÜMBƏ

    (Mingəçevir, Yevlax) lümə. – O dümbə to:uğu qoyla burdan (Yevlax)

    Tam oxu »
  • DÜMBƏX’

    I (Cəbrayıl, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) bax dümbə. – Dümbəx’dən zəhləm gedir, onu genə vermisiz mə: (Cəbrayıl); – Arvat toyuğun quyruğun yoluf, dümbəx’ q

    Tam oxu »
  • DÜMBƏLƏMMƏK

    (Kürdəmir) yaltaqlanmaq. – Ə, onun qabağında nə dümbələnirsən

    Tam oxu »
  • DÜMBƏRƏ

    (Kürdəmir) düyünçə, bağlama. – Bu dümbərələr nədi yığmısan bura

    Tam oxu »
  • DÜMBÜL

    I (Ucar) təpəcik. – Ay uşax, çıx dümbülə, gör mal gəlirmi? II (Ağsu, Kürdəmir) bel. – Anası uşağın mindirib dümbülünə III (Mingəçevir) qısaquyruq (hey

    Tam oxu »
  • DÜMBÜZ

    I (Oğuz) ipək parçadan qadın yaylığı. – Bə:zisi ho dümbüzü bağlıyır II (Zəngibasar) yumruq. – Ona bir dümbüz vurdum

    Tam oxu »
  • DÜMDÜ

    (Qazax) işlənmiş, köhnə süpürgə

    Tam oxu »
  • DÜMDÜMƏ

    (Şamaxı) kəlağayı toxunan dəzgahın hissəsi. – Dümdüməm gərək tazalana

    Tam oxu »
  • DÜMƏ

    (Şəki) 1. boğaz 2. boyun. – Ha düməsin uzatdı, çatmadı düyüyə, ayaği bağliydi xoruzun

    Tam oxu »
  • DÜMƏLƏMMƏX’

    (Cəbrayıl, Qafan, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) asta-asta iş görmək, qurdalanmaq, vaxt keçirmək. – İşdən gələnnən so:ra axşəməcən eşdə, ləhlərin içində

    Tam oxu »
  • DÜMƏN

    (Qax) bax dümə. – Düməni nəzilip, şey yiyə bilmiy

    Tam oxu »
  • DÜMƏSİNCƏ

    (Lənkəran) quş adı. – Daşnan bir düməsincə vurdum

    Tam oxu »
  • DÜMƏŞİRƏ

    (Lənkəran) gilabı. – Cahan başını düməşirəylə yuyur

    Tam oxu »
  • DÜMLƏMƏX’

    (Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan) birnəfəsə içmək. – Bi istəkan südü dümlədin, indi çörəyi yavan yeginən (Zəngilan)

    Tam oxu »
  • DÜMSÜX’LƏMƏX’

    (Zəngibasar) dürtmələmək. – Dümsüx’lə, qoy oyansın

    Tam oxu »