Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • TU:A

    (Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tovuz) kiçik qazan. – Tuyyu ojağa as (Hamamlı); – Bizim ikijə tu:amız var (Tovuz)

    Tam oxu »
  • TUBULQU

    (Cəbrayıl) 1. qırmızımtıl qabığı olan yabanı ağac növü 2. tubulqudan düzəldilmiş əlağacı, çubuq, çomaq

    Tam oxu »
  • TUBURĞI

    (Kürdəmir) bax tubulqu

    Tam oxu »
  • TUBURĞİ

    (Şamaxı) bax tubulqu. – Mənim əsam tuburğidandı

    Tam oxu »
  • TUC

    (Ağbaba, Qax, Oğuz) bax tuj. – Al o tucu, tök xörəyi, vər (Oğuz)

    Tam oxu »
  • TUFULQU

    (Qarakilsə) gəlmə (adam). – Tufluqu gəlmə adama de:rix’

    Tam oxu »
  • TUĞ

    I (Ağsu, İmişli, Şuşa, Zərdab) bayraq. – Qoşın gəldi ölkəsinə qabağında tuğ (İmişli); – Meydana hər dəsdə öz tuğuynan gəlmişdi (Şuşa) II (Ağcabədi, Ye

    Tam oxu »
  • TUĞALLAMAX

    (Ağdam) böyümək, qol-budaq atmaq (ağaca aid). – Ağaş yaxşı tuğallıyıf

    Tam oxu »
  • TUĞAY

    I (Yevlax) hündür, uzun. – Kür qıra:ında tuğay yulğun çoxdu II (Kürdəmir, Salyan) bax toğay

    Tam oxu »
  • TUĞOY

    I (Daşkəsən, Gədəbəy) bax tuğay I. – Bu ağaş tuğoydu o birisinnən (Daşkəsən); – Bu onnan tuğoy döğmü dınnınjıx? (Daşkəsən) II (Daşkəsən) düz və hündür

    Tam oxu »
  • TUĞRUL

    (Şuşa) quş adı. – Bi:l tuğrul çox gəlmişdi

    Tam oxu »
  • TUĞULCA

    (Bərdə) narın süpürgə. – Tuğulca qamış başınnan olur

    Tam oxu »
  • TUX

    (Daşkəsən) mürgü, yuxu ◊ Tux tutmax (Daşkəsən) – mürgüləmək, yuxu tutmaq. – Məni tux tutdu

    Tam oxu »
  • TUXMƏMƏ

    (Meğri) tamahsız, gözütox. – Babəşuğli Rahman tuxməmə igit bir uğlan idi

    Tam oxu »
  • TUJ

    (Ağdam, Ağcabədi, Bərdə, Şuşa) şirəli, emallı. – Tuj çaydanı bəri ver (Ağcabədi); – Tuj çaydan yaxşıdı çay qaynatmağa (Bərdə)

    Tam oxu »
  • TUQQAZ

    (Quba) bax doqqaz. – Tuqqazımızı kəl sındırdı

    Tam oxu »
  • TUQQUY

    (Qax) quş adı

    Tam oxu »
  • TUL

    I (Sabirabad) qum II (Sabirabad) bataqlıq

    Tam oxu »
  • TULAMAZ

    (Şəmkir) bax tolamazda

    Tam oxu »
  • TULAMAZDI

    (Gədəbəy, Qazax) bax tolamazda. – Tulamazdı əlimnən açılan, xoruz parpılef ordaja qaldı (Gədəbəy)

    Tam oxu »
  • TULAMAZDILAMAX

    (Basarkeçər) atmaq, tullamaq. – Salveyi götürüf, tulamazdadı uşa:n dalıncax (Basarkeçər)

    Tam oxu »
  • TULANBAR

    (Ordubad, Şuşa) hamamın ocaqxanası. – Qulu tulanbarı yandırmır (Ordubad); – Odunu yığın tulanbarın qaba: na (Şuşa)

    Tam oxu »
  • TULANBARÇI

    (Naxçıvan, Ordubad, Şuşa) hamamın ocaqçısı. – Tulanbarçı gəlməmişdi (Ordubad); – A bala, ged o tulanbarçını ça:r gəlsin (Şuşa)

    Tam oxu »
  • TULANBARÇILIX

    (Şuşa) ocaqçılıq (hamamda). – Məhi indi də tulanbarçılıx eli:r

    Tam oxu »
  • TULATUTAN

    (Ağdam, Gəncə, Qazax, Tovuz) yabanı ot adı. – Tulatutan adamın paltarına, qoyunun yununa ilişdimi, qopan döyü, çətin təmizdənir (Ağdam); – Paltarıma t

    Tam oxu »
  • TULAZDAMAX

    (Kürdəmir, Qarakilsə) bax tolazdamax. – Hamısını tulazdadı, nəyə lazım?

    Tam oxu »
  • TULAZDIRMA

    (Basarkeçər, Ordubad) səlbə. – Tulazdırma bərk ağaşdan olar

    Tam oxu »
  • TULLAMNAC

    (İmişli) arxın dar, tullanmaq mümkün olan yeri

    Tam oxu »
  • TULUCA

    (Çənbərək) taxılın içində bitən alaq otu adı

    Tam oxu »
  • TULUN

    (Şuşa) gicgah. – Daş Həsənin tulununa dəydi

    Tam oxu »
  • TULUNQ

    (Qax) üskük

    Tam oxu »
  • TUM

    (Qax) bax tim

    Tam oxu »
  • TUMAL

    (Quba) cəm, məcmu. – Aydabalanun dukanundakı şeylərün tumali dürt min manat ilədü

    Tam oxu »
  • TUMANAGİRƏN

    (Gəncə, Ordubad, Şuşa) bayram şənliklərində atılan fişəngin bir növü. – Tumanagirən atmışam, düz getdi Səltənətin civinə girdi (Gəncə); – Uşaxlar bayr

    Tam oxu »
  • TUMAR

    (Şuşa) yazılıb lülələnmiş kağız və ya dəri. – Ceyran dərisinnən yazılmış bir tumar gördüm

    Tam oxu »
  • TUMBUR

    tumbur olmağ: (Bakı) yoxa çıxmaq, qurtarmaq, tükənmək. – Bir gileydi, u da tumbur olub getdi

    Tam oxu »
  • TUMCAR

    (Lənkəran) çəltik şitili. – Əli tumcarı daşıyır

    Tam oxu »
  • TUMCARBAN

    (Lənkəran) çəltik şitili əkilən sahənin qarovulçusu. – Tumcarban gərəy ayığ ola

    Tam oxu »
  • TUMCARLIĞ

    (Lənkəran) çəltik şitili əkilən sahə, lək. – Bu yer tumcarrığ üçün yaxşıdı

    Tam oxu »
  • TUMIĞ

    (Salyan) zökəm

    Tam oxu »
  • TUMLİ

    (Quba) qurudulmuş tumlu ərik. – Tumlimiz yoxdu

    Tam oxu »
  • TUMOSALIM

    (Sabirabad) zökəm

    Tam oxu »
  • TUMRU

    (Salyan) doğru, düzgün. – Bı sözı sənə tumru di:rəm; – Ələfsər tumru danışır

    Tam oxu »
  • TUMRUZ

    (Quba) cır gilas. – Tumruz acıdu

    Tam oxu »
  • TUMSUS

    (Quba) atası və ya anası başqa millətdən olan. – Bizim kəndin bəizi adamlari tumsusdu

    Tam oxu »
  • TUMTA

    (Bakı) kobud

    Tam oxu »
  • TUMTAX

    (Bakı) bax tumta

    Tam oxu »
  • TUN

    (Quba) dəyirmanda buğda tökülən yer, təknə. – Dəgirmanın tunində ancağ un kilo qədər buğda qalıbdu

    Tam oxu »
  • TUNQAL

    (Quba) girəvə, fürsət. – Tunqalə düşəndə üz işini görərdi

    Tam oxu »
  • TUNQALMƏLİK

    (Zaqatala) uşaq oyunu adı. – Bacım tunqalməlik oynuyur

    Tam oxu »